* * *

Σ’ αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει ορθή οδός·
μάταιο αν είσαι άξιος και μάταιο συνετός,
θέλει να ’σαι πειθήνιος, να ’σαι μηδαμινός !

* * *

Μέρος του μέρους είμαι, που εν αρχή ην το παν,
μέρος των ζόφων είμαι που το φως γεννάν.

* * *

Τι να σου δώσει πια η ζωή σου;
Στερήσου! πάντοτε στερήσου!
Τέτοιος ο αιώνιος σκοπός
που ηχεί στ’ αφτιά του καθενός…

* * *

Είναι οι άνθρωποι οι φτωχοί ένα θαύμα,
μέσα στα θαύματα παραπατούν,
ποιο σκοτεινό, ποιο αθέατο κατώφλι
τα βήματά τους τα χαμένα δρασκελούν;
Κάτω απ’ το φως και τ’ ουρανού το χάδι,
νιώθω την Κόλαση κοντά, τον Άδη.

Απόδοση: ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΑΡΕΛΗΣ