Οὐίλλιαμ Σ. Μέργουιν, Στό φώς τοῦ Σεπτεμβρίου

Μετάφραση-Επιμέλεια Στήλης ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΣΜΕΤΗ

~.~

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ὅταν εἶσαι κιόλας ἐδῶ
παρουσιάζεσαι μόνον σάν
ἕνα ὄνομα πού εἴτε εἶσαι παρόν
εἶτε ὄχι μιλᾶ γιά σένα

καί γιά τήν ὥρα μοιάζει σάν
νά εἶσαι ἀκόμα καλοκαίρι
στό ἀποκορύφωμά του ἀκόμα
οἰκεῖο μας ἀτέλειωτο καλοκαίρι
ὡστόσο μέ μιάν ἀνταύγεια
χαλκοῦ στήν ψύχρα τῶν πρωϊνῶν
καί τ’ ἀργοπορημένα κίτρινα πέταλα
τοῦ φλόμου ἀνεμίζοντας στούς
στάχεις καθώς γέρνουν πάνω
ἀπό τίς θρυμματισμένες τους
σκιές πού διασχίζουν τήν χαρακωμένη γῆ

ἐντούτοις ὅλοι γνωρίζουν
πώς ἔχεις ἔρθει
οἱ ἴουλοι μέ τούς σπόρους τοῦ φασκόμηλου
τά πουλιά πού τό ψιθυρίζουν
καί πουθενά νά σέ κρύψουν
νά σέ φυλάξουν γι’ ἀργότερα

ἐσένα
πού πετᾶς μαζί τους

ἐσένα πού δέν εἶσαι
οὔτε πρίν οὔτε μετά
ἐσένα πού φτάνεις μέ βαθυγάλαζα δαμάσκηνα
πεσμένα καταγῆς μέσα στήν νύχτα

θεσπέσια στήν δροσιά

W. S. MERWIN