ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ 2000-2020
Ποιά ἡ ποίηση τοῦ 21ου αἰώνα καὶ ποιοί οἱ ποιητές της; Χιλιάδες ποιητικὲς συλλογές, εἴτε τυπωμένες ἀπὸ ἐπώνυμους οἴκους εἴτε αὐτοεκδόσεις, ἑκατοντάδων ἢ καὶ χιλιάδων ποιητῶν ποὺ ἀναζητοῦν τὴν θέση τους στὴν Νεοελληνικὴ Λογοτεχνία. Τί μένει ὅμως καὶ τί περνάει ἀπὸ τὴν κρησάρα τῆς κριτικῆς; Τί ἐπιβιώνει –ἢ ἔστω, τί φαίνεται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει– στὴν μνήμη τῆς ἀναγνωστικῆς κοινότητας;
Ἀποπειρώμενο μιὰν ἀπάντηση στὰ παραπάνω, τὸ Νέο Πλανόδιον ἐγκαινιάζει τὴν ἑβδομαδιαία στήλη ‘‘Νέοι ποιητὲς ἑνὸς νέου αἰώνα. Διαρκὴς ποιητικὴ ἀνθολογία 2000-2020’’. Γιὰ διάστημα δύο ἐτῶν καὶ ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2019, θὰ ἀνθολογοῦνται κάθε ἑβδομάδα ἕνα ἢ περισσότερα ποίηματα ἑνός/μιᾶς συγγραφέα, ποὺ θὰ πληροῦν δύο προϋποθέσεις: θὰ εἶναι α) δημοσιευμένα μετὰ τὸ 2000, καὶ β) γραμμένα ἀπὸ ποιήτριες ἢ ποιητὲς 45 ἐτῶν καὶ νεώτερους, γεννημένους δηλαδὴ ἀπὸ τό –σημαδιακό– 1974 καὶ ἑξῆς.
Τὰ ποιήματα θὰ παρατίθενται πολυτονισμένα, δίχως ὅμως ἄλλες παρεμβάσεις στὸ πρωτότυπο. Ἐπίσης, στὸ τέλος κάθε ἑξαμήνου θὰ δημοσιεύεται στὸν ἱστότοπο ὁ Θησαυρὸς Ἀναγνώσεων μὲ τὴν μορφὴ ἀναλυτικοῦ καταλόγου, ὅπου καὶ θὰ καταγράφονται ὅλες οἱ ποιητικὲς συλλογὲς ποὺ ἐξετάστηκαν κατὰ τὸ διάστημα αὐτό. Τὰ ποιήματα ποὺ θὰ προκύψουν στὸ πέρας τῆς διαρκοῦς αὐτῆς ἀνθολόγησης, συμπληρωμένα ἐνδεχομένως καὶ μὲ ἄλλα, θὰ ἀποτελέσουν τὸν κορμὸ μιᾶς ἔντυπης Ἐκλογῆς.
Οἱ σκοποὶ τοῦ ἐγχειρήματος, δύο: ἡ ἀνάδειξη τῶν ἀξιανάγνωστων ποιημάτων ποὺ γράφονται στὶς μέρες μας ἀπὸ νέους ποιητές· καὶ ἡ συμβολὴ στὴν ἐπόπτευση τῆς νεοελληνικῆς ποίησης τοῦ τρέχοντος αἰώνα, μακριὰ ἀπὸ παρελκυστικὲς κατηγοριοποιήσεις, αἰσθητικὲς ἢ/καὶ ἰδεολογικές.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ
Μὲ δεδομένο τὸν τεράστιο ὄγκο τῆς τρέχουσας ποιητικῆς παραγωγῆς, ποὺ ξεπερνᾶ τοὺς 800 τίτλους ἐτησίως (813 γιὰ τὸ 2017, βάσει ἐπίσημων στοιχείων ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη), θὰ ἀποτελοῦσε ψευδαίσθηση τὸ νὰ θεωρεῖ κανεὶς ὅτι μπορεῖ νὰ τὴν παρακολουθήσει στὴν πληρότητά της. Ἀντ’ αὐτοῦ ὅμως, δίδεται ἡ ὑπόσχεση μιᾶς φιλότιμης ἐξέτασης ὅλων τῶν βιβλίων ποὺ θὰ τεθοῦν ὑπ’ ὄψιν τοῦ ἐγχειρήματος. Οἱ φίλοι νέοι ποιητὲς μποροῦν (παρακαλοῦμε πολὺ μὲ ἁπλὸ δέμα/ἐπιστολή) νὰ τὰ στέλνουν στὴ διευθύνση: Ἁγ. Λαύρας 60, Νεάπολη, Ν. Ἰωνία Ἀττικῆς 142 33 [Μὲ τὴν ἔνδειξη: “Αθ. Β. Γαλανάκης γιὰ τὸ περ. Νέο Πλανόδιον” στὰ στοιχεῖα τοῦ παραλήπτη]
Βάλια Τσάϊτα-Τσιλιμένη
(Ἄγρια χόρτα, Ἀθήνα, Κίχλη, 2017)
Στοῦ παρελθόντος τὸ κομοδίνο
Θολὰ τὰ μάτια σου, στεγνὰ γνωρίζουν
Σκυμμένη στὸν χρόνο βήματα σέρνεις
Πίσω ἀπ’ τὶς πλάτες σου δρόμους φωτίζουν
μνῆμες ποὺ ἐπίμονα τὶς γυροφέρνεις
Μ’ ἀργὸ τὸ χέρι σου μὲ πλησιάζεις
Μικρὸ τὸ σπίτι σου χωρᾶ τὸν κόσμο
Μέσα ἀπ’ τὸν ὕπνο σου θὰ μὲ γνωρίσεις
σὰν βρέφος πού ‘κρυψες νύχτα στὸν κόρφο
Πρὶν φύγεις ἄσε μου φῶς ἀναμμένο
μὲς ἀπ’ τὴ λάμψη του νὰ διακρίνω
ὅ,τι ἀφέθηκε λησμονημένο
στοῦ παρελθόντος σου τὸ κομοδίνο
Ἔλα καὶ πάλι νὰ μ’ ἀποκοιμίσεις
σὰν πρῶτα πού ‘φεγγε ἡ νυχτωδία
Βλέπω σὰν τότε, πρὶν νὰ μὲ φιλήσεις
πίσω ἀπ’ τὰ μάτια σου θολὰ τοπία
~.~
Ἡ κερασιά
Ἦταν τὴν ὥρα τοῦ δειλινοῦ ποὺ μάθαμε τὸ νέο·
φύτρωσε, λέει, στὰ σπλάχνα του μιὰ κερασιά
Ἤδη δεμένος ὁ κορμός της, δὲν τό ‘χε καταλάβει
κι ἦταν ἀργά
Κάθε μέρα ἔφταναν στὸν τόπο μας ὅλο καὶ περισσότεροι
Ἄλλοι εἰδικοί, ἄλλοι περίεργοι
δῆθεν πὼς ξέρουν τὴ γιατρειά
Νύχτα Αὐγούστου ἔσκασε τὸ πρῶτο μπουμπούκι
Τὸν ἀκούσαμε ὅλοι νὰ γδέρνει τὸ σῶμα του
μὲ νοτισμένα ξύλα
Μέρα τὴ μέρα ἔχανε κι ἀπὸ κάτι:
πρῶτα τοὺς καρπούς
ὕστερα τοὺς ἀγκῶνες
ἀργότερα τοὺς ὤμους
Τὸν βρήκαμε ἕναν Ὀκτώβρη, νεκρὸ
πάνω σὲ κατακόκκινα φύλλα·
Ἀπ’ τὰ χέρια του ξεπηδοῦσαν κλαδιά
Τὰ πόδια του τυλιγμένα μὲ ρίζες καὶ στὰ χείλη του
ἕνα χαμόγελο ἀνθοφορίας
Ἡ Βάλια Τσάϊτα-Τσιλιμένη γεννήθηκε τὸ 1986 στὴ Θεσσαλονίκη. Ἔχει ἐκδώσει τὴν ποιητικὴ συλλογή Ἄγρια χόρτα (2017).
ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 