Από τον κ. Βασίλη Λαλιώτη λάβαμε δύο σχόλια σε ανάρτημά μας στην σελίδα του ΝΠ στο facebook για το άρθρο του Ντίνου Σιώτη στην Καθημερινή περί λογοκλοπής («2013: Έτος Λογοκλοπίας και Ατιμωρησίας«). Ο αρθρογράφος της εφημερίδας αναφέρεται μεταξύ άλλων στην σχετική έρευνα του πρώτου μας τεύχους και στα στοιχεία που εκεί παρατίθενται για σειρά προβεβλημένων προσώπων της δημόσιας ζωής (Στέλιο Κούλογλου, Γιάννη Πανούση, Χάρη Βλαβιανό κ.ά). 

Λόγω του ειδικού ενδιαφέροντος των σχολίων του κ. Λαλιώτη, ενδεικτικών του επιπέδου στο οποίο διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος σ’ αυτή τη χώρα, τα αναδημοσιεύουμε εδώ, μαζί με την οφειλόμενη απάντησή μας.

Σχόλιο 1

«Εγώ κάνω φιλολογική έρευνα. Δεν θα ασχοληθώ με αξιολογήσεις.
Να τις κάνετε εσείς. Ο κος Πατίλης επιφυλάσσει εκπλήξεις στους συνεργάτες του, πάντα. Συνιστώ ενδελεχή ανάγνωση του Ζητιάνου του Καρακαβίτσα…»

Σχόλιο 2

«ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΚΛΟΠΗΣ

Ας πούμε ο Ιδρυτής του περιοδικού που κόπτεται για τις λογοκλοπές. Γι αυτό τί έχει να πει ο κος Κουτσουρέλης; Δικό σας:

-Ιαπωνίς,
μήπως πονείς;

-Νο, νο
Εγκυμωνώ
εν κιμονώ
εν και μονό.

Κώστας Παύλου Παναγιωτόπουλος, Αποφταίγματα, σελ. 47
Εκδόσεις Καστανιώτης 1981.

*****

ΧΙ
( Η ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΓΟΣΜΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ)

Ιαπωνίς,
και συ πονείς

Γιάννης Πατίλης, Γραφέως Κάτοπτρον
Εκδόσεις Ύψιλον, Δεκέμβριος 1989»

Και η -οφειλόμενη- δική μας απάντηση:

«Αν θυμάμαι καλά, κ. Λαλιώτη, το «εύρημά» σας αυτό το πρωτοδημοσίευσε ο ετερώνυμός σας κ. Γιώργος Μίχος στο μπλογκ του. Εν μέσω οχετού συκοφαντικών και δυσφημιστικών επιθέσεων κατά του Γιάννη Πατἴλη, της συζύγου του, του Τάσου Γαλάτη, του Κώστα Μαυρουδή (τον οποίο διασύρατε στήνοντας ολόκληρο ιστολόγιο-κόπια του δικού του) κ.ά. διαφόρων. Γνωρίζω δε ότι για κάποιες από αυτές σας τις πράξεις έχετε κληθεί να λογοδοτήσετε μάλιστα στη δικαιοσύνη – η ετυμηγορία της θα έχει ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον. (Προκειμένου για τον Κώστα Μαυρουδή υποχρεωθήκατε ήδη σε δημόσια και ταπεινωτική συγγνώμη…)

Ας έρθουμε όμως στο «εύρημά» σας. Η σύμπτωση των δύο κειμένων αφορά δυο λέξεις: Ιαπωνίς / πονείς. Ισχυρίζεστε τώρα με τα σωστά σας ότι η κοινότητα μιας ρίμας στοιχειοθετεί λογοκλοπή; (Γράφω «τώρα» διότι ακόμη και ο διαβόητος ετερώνυμός σας υπέθετε ακόμη -μεγαλόθυμα;- ότι πρόκειται για «κρυπτομνησία».) Αν βρείτε σε κείμενο ποιητικό σύγχρονο τη ρίμα ύφος / κατακορύφως θα καταλογίσετε στον συντάκτη του λογοκλοπή εις βάρος του Καρυωτάκη; (Που και αυτός βέβαια από αλλού τη δανείστηκε…) Αποκλείεται η σύμπτωση να είναι γνήσια;

Ας είμαστε σοβαροί! Το επιγραμματικό ποίημα του Πατίλη αποτελείται από 14 λέξεις, οι ουσιωδέστερες δε εννέα βρίσκονται στον τίτλο του. Μολονότι δεν είναι δα και από τα σημαντικά του Πατίλη, μολονότι ανάλαφρη σάτιρα, αντανακλά όλη τη βιοθεωρία του, όλη την ποιητική του ματιά πάνω στο θέμα της καθολικότητας του πόνου. Γι’ αυτό είναι εντέλει και επιτυχημένο, ποίημα σωστό, σε αντίθεση με το καλαμπούρι που μας αντιπαραθέτετε. Κι αν ακόμη ο Πατίλης γνώριζε το ευφυολόγημα του Παναγιωτόπουλου, πρώτος αυτός το αξιοποίησε με τρόπο αμιγώς ποιητικό.

Κλείνω με μια διασκεδαστική (για μένα) παρατήρηση. Ότι ο Χάρης Βλαβιανός βρισκόταν στο επίκεντρο των διαδικτυακών επιθέσεών σας επί χρόνια (ενίοτε δικαίως, ενίοτε αδίκως, αδιάφορο – σχεδόν πάντα όμως με τρόπο απρεπή για όποιον σέβεται τους κανόνες του δημοσίου διαλόγου…) είναι τοις πάσι γνωστό. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι τώρα που κατηγορείται δημοσίως και τεκμηριωμένα για σωρεία λογοκλοπών, εσείς ουσιαστικά επιχειρείτε να τον καλύψετε, εκτρέποντας τη συζήτηση σε αλλότρια, εν είδει αντιπερισπασμού. Όπως εξάλλου έχει ενδιαφέρον και ότι το διαδικτυακό περιοδικό που επί χρόνια φιλοξενούσε αυτές τις επιθέσεις σας, τις έχει πλέον διαγράψει, μαζί με όλα τα επικριτικά πόστ και τα (εκατοντάδες! και πολύ συχνά καλώς τεκμηριωμένα) σχόλια αναγνωστών του εις βάρος του Βλαβιανού. Αντ’ αυτού, ο Βλαβιανός αναρτάται πλέον τακτικά με κείμενά του στο εν λόγω περιοδικό, και ο διευθυντής αυτού του τελευταίου τυπώνεται πρωτοσέλιδος στην Ποιητική, το περιοδικό του πρώτου…

Από το ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ,
Κώστας Κουτσουρέλης«