*

«Ψηφίστε για να βάλετε τέλος στην Εποχή Τραμπ». Το εντιτόριαλ των Τάιμς της Νέας Υόρκης για τις μεθαυριανές προεδρικές εκλογές στην Αμερική δεν θα μπορούσε να διατυπωθεί πιο οξύμωρα. Εποχή Τραμπ; Μα εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια κυβερνούν ο Μπάιντεν και η Χάρρις. Και επί οχτώ χρόνια πριν απ’ τον Τραμπ, κυβερνούσε τις ΗΠΑ ο Μπαράκ Ομπάμα. Όσο για τα τέσσερα χρόνια που έμεινε στην εξουσία ο ίδιος, και για τα άλλα τόσα αφότου την άφησε, βρισκόταν διαρκώς υπό απηνή διωγμό, μηντιακό, κοινοβουλευτικό, δικαστικό, φυσικό. Δύο απόπειρες καθαίρεσης, τέσσερις ποινικές διώξεις για καμιά εκατοστή αδικήματα που είναι δυνατόν να τον κλείσουν ισοβίως στη φυλακή, δύο αστικές προσφυγές που αν τελεσιδικήσουν θα τον φέρουν στα πρόθυρα της οικονομικής εξόντωσης, δύο απόπειρες δολοφονίας.

Ελάχιστα από αυτά που προσπάθησε να κάνει, ιδίως στην εξωτερική πολιτική, δεν υπονομεύθηκαν εκ των έσω από το κράτος που υποτίθεται ότι διηύθυνε, δεν διαστρεβλώθηκαν γελοιογραφικά από τα ΜΜΕ, δεν κατασυκοφαντήθηκαν ακόμη κι από αυτούς που αργότερα ερχόμενοι στην εξουσία τα μιμήθηκαν κυνικά. Γίνεται πότε την ιστορία να τη σφραγίζει ο αποσυνάγωγος, ο δακτυλοδεικτούμενος, ο κυνηγημένος;

Παρ’ όλα, βγάζει νόημα αυτός ο παράδοξος τίτλος. Είναι το νόημα της απόγνωσης. Είναι ένα συγχρόνως θρασύ και κατατρομαγμένο «φτάνει, επιτέλους!» από τις ιθύνουσες τάξεις της Δύσης, που η ανέλπιστη κατάρρευση της ΕΣΣΔ τους χάρισε για λίγα χρόνια την κοσμοκρατορία, και νόμισαν στα σοβαρά ότι από εδώ κι εμπρός τίποτε και κανείς δεν θα προβάλλει αντίσταση στα θέλω τους. Είναι μια κραυγή αυτός ο τίτλος, μια έκκληση από τους πρώην νικητές να τους επιστραφούν τα κέρδη που τα είχαν για αναπαλλοτρίωτα, να σταματήσει η ιστορία και να γυρίσει πίσω στο 1989, στο 1999, στο 2003. (περισσότερα…)

*

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Δέκα ημέρες μέρες πριν από την 5η Νοεμβρίου, ημέρα της διαλογής των ψήφων των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, μερικά από τα έως τώρα δεδομένα.

1)  Περίπου 25 εκατομμύρια Αμερικανοί (πάνω από το 10% του συνολικού εκλογικού σώματος) έχουν ήδη ψηφίσει.

2)  Η Κάμαλα Χάρρις συνεχίζει να χάνει έδαφος. Πριν 30 μέρες είχε μεσοσταθμική διαφορά +2.5 μονάδων σε εθνικό επίπεδο στις τελευταίες δέκα δημοσκοπήσεις. Χθες, 25 Οκτωβρίου είχε το ίδιο ακριβώς ποσοστό με τον αντίπαλό της.

3)  Από τις αμφίρροπες πολιτείες που θα κρίνουν τον νικητή, πριν από 30 μέρες η Χάρρις ήταν μπροστά κατά μισή με μία μονάδα σε Ουισκόνσιν, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Τζώρτζια και ήταν περίπου ισόπαλη με τον Τραμπ στην Πενσυλβάνια. Σήμερα, δημοσκοπικά δεν κερδίζει καμία από αυτές τις πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι το πιο πιθανό εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι 312 εκλέκτορες υπέρ του Τραμπ έναντι 226 υπέρ της Χάρρις με τους Ρεπουμπλικανούς να κατακτούν με συντριπτική πλεοψηφία την Προεδρία, με άνεση τη Γερουσία και δυσκολότερα την απλή πλειοψηφία στη Βουλή. Για τους Δημοκρατικούς, το προεδρικό αποτέλεσμα προμηνύεται χειρότερο από εκείνο της Χίλλαρυ Κλίντον το 2016.

*

Πηγή: http://www.realclearpolitics.com

Γιατί συμβαίνει αυτό; Στα μάτια των μορφωμένων μεσοαστικών στρωμάτων στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, ο Τραμπ είναι ένας αλλοπρόσαλλος υποψήφιος, επικίνδυνος για τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τους πολιτικούς της θεσμούς. Αυτό δεν είναι ανακριβές, αλλά δεν είναι και η μόνη αλήθεια. Στα μάτια των φτωχότερων στρωμάτων των ΗΠΑ ωστόσο, ο Τραμπ έχει πολλά ψεγάδια χαρακτήρα αλλά εκφράζει τα αισθήματα ματαίωσης που τους προξενεί η οικονομική στασιμότητα και τα μετατράπει σε αγανάκτηση και τιμωρία των υπαιτίων.

Από το 2015 περίπου, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ενισχύσει τις σχέσεις τους με την εργατική τάξη, συμπεριλαμβανομένων λευκών, μαύρων και Λατινοαμερικανών. Από την άλλη, οι Δημοκρατικοί έχουν γίνει το κόμμα της μεσαίας τάξης με ανώτατη εκπαίδευση, ενώ έχουν χάσει σημαντικό μέρος της υποστήριξης από τους ισπανόφωνους (περίπου το 40% των οποίων υπολογίζεται ότι θα ψηφίσει Τραμπ) και τους μαύρους νέους άνδρες (ίσως ένα 30% σε αυτή την κατηγορία να ψηφίσει Τραμπ). Ο Τραμπ έχει σαφές μήνυμα: «Η Κάμαλα Χάρις εκφράζει τον εσωτερικό εχθρό». Την περασμένη βδομάδα πέρασα από ένα εκλογικό τμήμα στη Βόρεια Καρολίνα. Τα συνθήματα ήταν απλά:

Trump=Low prices  |  Kamala=High prices
Trump=Low taxes  |  Kamala=High taxes
Trump=Secure border  |  Kamala= Open border
Trump= Safety  |  Kamala= Crime

Απλά στοχευμένα μηνύματα για την οικονομία (το Νο 1 ζήτημα σε σπουδαιότητα για τους Αμερικανούς), τον πληθωρισμό (το Νο 4 ζήτημα), τη μετανάστευση (το Νο 3 ζήτημα), κ.ό.κ. Απέναντι σε αυτά, οι Δημοκρατικοί δεν είχαν καν συνθήματα. Αυτά που είδα ήταν στην κυριολεξία:

Harris-Walz
KamalaHarris.com

Η Χάρις φαίνεται να χάνει επειδή η εκστρατεία της αντιπροσωπεύει ένα κόμμα που είναι πλέον ξένο σε πολλούς εργαζόμενους – ξένο προς τις απογοητεύσεις και φιλοδοξίες της τάξης τους. (περισσότερα…)

~.~

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ & ΠΑΡΑΜΟΝΙΜΑ | 03:24
Καιρικά σχόλια από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

«Κι αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο;» Αυτό το ερώτημα έχει αναρτήσει τούτο τον καιρό στις γιγαντομαρκίζες του ένα αθηναϊκό μουσείο. Η κυρία της φωτογραφίας, που μόλις ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την πολιτική, είναι ίσως η απάντηση. Ιέρακας από τους τρομερότερους της αμερικανικής διπλωματίας, διαβόητη για τη φράση της «Fuck EU!», βασικός μοχλός της παρδαλής «επανάστασης» του 2014 που ανέτρεψε τον Γιανουκόβιτς και έστρωσε τον δρόμο στο τωρινό ουκρανικό δράμα, η Βικτόρια Νούλαντ όπου πέρασε άφησε πίσω της ερείπια.

Και να ’ταν η μόνη; Μαντλήν Ωλμπράιτ, Χίλλαρυ Κλίντον, Κοντολάιζα Ράις, το αμερικανικό ΥΠΕΞ το διαφεντεύουν γυναίκες τριάντα χρόνια τώρα. Και υπήρξαν όλες τους μια μερίδα από τα ίδια: πολεμοκάπηλες, υποκρίτριες, κυνικές. Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνο το «Άξιζε τον κόπο!» της Ωλμπράιτ, όταν δημοσιογράφος τη ρώτησε για τα 500.000 σκοτωμένα παιδιά του Ιράκ;

Αλλά, εντός και εκτός ΗΠΑ, έτσι δεν κυβερνούν τον κόσμο οι περισσότερες γυναίκες πολιτικοί που έχουν ένα όνομα στις μέρες μας; Φον ντερ Λάυεν; Μπαίρμποκ; Νίκκι Χέηλυ; εκείνες οι ατυχήσασες εντέλει νεαρές που κυβέρνησαν τη Φινλανδία και την Νέα Ζηλανδία για ένα φεγγάρι; και πρώτη στη σειρά ανάμεσά τους, εξυπακούεται, η πατριάρχισσα, και ανομολόγητο πρότυπό τους, Μυλαίδη Θάτσερ;

Με συρράξεις θερμές και ψυχρούς πολέμους, με δρακόντειες απαγορεύσεις, κοινωνικές καταστροφές και δογματικές μισάνθρωπες κατηχήσεις δεν ταυτίστηκαν; Τι έχουν να ζηλέψουν από τους αρσενικούς επιβήτορες της εξουσίας;

~.~ (περισσότερα…)