*

Τί γνώρισα;
Τό σκότος πού συνέλαβα, πέραν
Κάθε ξεχωριστοῦ προσώπου, στό νοῦ μου εἰσχωρεῖ
Μοῦ ἀποκαλύφθηκε
Ἡ νύχτα τῶν πενθούντων
Ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι τυφλοί.

Ἀνακαλῶ ὅμως
Γέρικα πρόσωπα ρημάδια, μέ μάτια
Καρφωμένα σέ κείνη τήν ἀδιαφάνεια –
Ἀναμένοντας ὁλόκληρη
Ζωή ἐντούτοις ἀπορώντας ἴσως μέ σοφή,
Ἀνέπαφη ἱεροφάνεια·

Kαί στόν νέο Ἰουδαῖο
Πού ὑπῆρξε ὁ Χριστός μου
Βλάστησε ἡ συμπόνοια –
Σέ ἐξουθενωμένης, κι ἄν τά πάντα ἔβλεπε, μορφῆς
Λές καί καρτερικά μποροῦσε νά διαβάσει
Τούς πόνους μιᾶς ὁλόκληρης φυλῆς (περισσότερα…)