*

του ΠΕΤΡΟΥ ΠΟΛΥΜΕΝΗ

~.~

Στη διαδρομή ενός βίου, κάθε πρόσωπο αποκτά εμπειρία και διαμορφώνει ένα σύνολο πεποιθήσεων για το τι αξίζει και τι όχι. Τα προκαλούμενα αισθήματα «ζυγίζουν» τη βαρύτητα ενός γεγονότος ή μιας πεποίθησης. Οι πεποιθήσεις διαδέχονται η μία την άλλη στην προσπάθεια να σχηματιστεί μία αφήγηση, μία εικόνα εαυτού εν τω κόσμω, η οποία, φωτιζόμενη από τις συνακόλουθες πράξεις, αποκαλύπτει την ταυτότητα ενός προσώπου. Η ταυτότητα λοιπόν μοιάζει με ένα ψηφιδωτό από γεγονότα της εμπειρίας, αισθήματα, εκδηλώσεις έμφυτων ροπών, λογής λογής βιώματα, αξίες, στάσεις και πράξεις. Πάνω της ένα πρόσωπο αναγνωρίζει, συνειδητά ή υποσυνείδητα, ορισμένα χαρακτηριστικά του ως πρωταρχικά, ως συγκροτητικά. Τούτα δημιουργούν και μία συναισθηματική ώθηση προς την άλφα ή βήτα κατεύθυνση.

Η ενότητα ούτε εύκολη είναι, ούτε δεδομένη. Αντίρροπες δυνάμεις αναπτύσσονται  είτε ανάμεσα σε αξίες, είτε ανάμεσα σε έμφυτες ροπές, είτε  ανάμεσα σε αξίες και έμφυτες ροπές. Οι αντίρροπες δυνάμεις υπαγορεύουν αντικρουόμενους σκοπούς, και οδηγούν αναπόφευκτα σε εντάσεις, ενίοτε επώδυνες. Κλονίζουν την επιδιωκόμενη  ενότητα ενός προσώπου, μεταξύ των ίδιων των κρίσεων, πεποιθήσεων και αξιών του αλλά και μεταξύ λόγων και έργων. Για την αποκατάσταση της ενότητας, σκόπιμη είναι μία αναθεώρηση, ως προσπάθεια συνταιριάσματος αξιών, έμφυτων ροπών και χαρακτηριστικών που κάποιος αντιλαμβάνεται ως συγκροτητικά της ταυτότητάς του.  Η αναθεώρηση συντελείται ανάλογα με τα περιστατικά που τυχαίνουν, με όψεις του εαυτού που αναδύονται ή με έμφυτες ροπές που αιφνίδια «σκάνε» στην ορατή επιφάνεια ενός χαρακτήρα. Η αναθεώρηση μπορεί να είναι είτε ριζική, αν αφορά κεντρικές επιλογές στον προσανατολισμό ενός προσώπου, είτε περιφερειακή, αν αφορά μικροδιορθώσεις ή προσαρμογές στην υφιστάμενη διαδρομή. (περισσότερα…)