*

Στην παγερή σκιά της νύχτας
εσύ γυμνή, μέσα του Μάρτη
Να σε τυλίγει μια Τετάρτη
το φλογερό φιλί της νύστας

Η οθόνη σβήνει σε μιαν άκρη
και δίνεις στ’ όνειρο τα σκήπτρα
μα αυτό ξηλώνει όλα τα πλήκτρα
για να συνθέσει μια απάτη

Ήτανε, λέει, μια χαρτορίχτρα
που ορμηνεύει όπως ορίζεις
κι όσο φωνάζεις και δακρύζεις
κρατάς στο χέρι σφουγγαρίστρα

Σου τάζει μέλλον που ξορκίζεις
και όχι Ωραίας Κοιμωμένης
πλύστρα σε σκάλες της Κυψέλης
τη φτώχεια ν’ αναθεματίζεις

Μιας τράπουλας σημαδεμένης
η μάγισσα δείχνει τ’ αστέρι
κι αναρωτιέσαι αν θα φέρει
αυτό που δεν το περιμένεις (περισσότερα…)

*

Ακούραστοι θεοί σμιλεύουν τη Νύχτα
Ως πάνω θαμμένοι απ’ την μαύρη της φύρα
θυμούνται το φως απ’ του Ήλιου τα δίχτυα
κι ανάβουν τσιγάρο με BIC αναπτήρα

Ως πάνω θαμμένοι απ’ την μαύρη της φύρα
γελούν και τρομάζουν κι ελπίζουν και ψάχνουν
Ανάβουν τσιγάρο με BIC αναπτήρα
και πάλι σκοτάδι στα πρόσωπα θα ’χουν

Γελούν και τρομάζουν κι ελπίζουν και ψάχνουν
Ρωτούν αν στο μέρος που φως θ’ ανατείλει
αν πάλι σκοτάδι στα πρόσωπα θα ’χουν
ή πρέπει επιτέλους να βρούνε φυτίλι

Ρωτούν αν στο μέρος που φως θ’ ανατείλει
τα όνειρα λάμπουν απλώς σαν κροτίδες
ή πρέπει επιτέλους να βρούνε φυτίλι
Η βάρδια σου λήγει, την ώρα την είδες;

Τα όνειρα λάμπουν απλώς σαν κροτίδες
στα χέρια σκαρπέλα και μια καληνύχτα
Η βάρδια σου λήγει, την ώρα την είδες;
Ακούραστοι θεοί σμιλεύουν τη Νύχτα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΛΗΣ

*

*

*