*
Κριταί 4, 12-24

«Κουράστηκες; Να στρώσω τη φλοκάτη;
Κοιμήσου. Εδώ κανείς δέ θα σε βρεί.»
Στο αριστερό κρατάει το πασσαλάκι,
με το δεξί σηκώνει το σφυρί,

παίρνει μια ανάσα, ψιθυρίζει «Τώρα.
Τώρα ή ποτέ» και νά ʼτην που τρυπάει
του στρατηγού το καύκαλο η προδότρα
παλληκαρού! Τον σκότωσε και πάει.

…Όχι, δέν πάει. Με πληγιασμένα πόδια
κι από ʼνα μαυροκόκκινο λεκέ
σε κάθε κρόταφο, ύστερα απο χρόνια
γαλήνιος, ισχυρός όσο ποτέ

θρονιάζεται στην πύλη αντικριστά
και μας καλεί. Του φτάνει για παλάτι
μια τέντα, και για σκήπτρο να κρατά
– ποιός θα το πίστευε! – ενα πασσαλάκι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΡΙΔΗΣ

*

*

*