*

Rembrandt Harmenszoon van Rijn:
De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp

1

Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον
ΠΑΛΛΑΔΑΣ

Το πήρε απ’ ό,τι φαίνεται ζεστά,
πολύ ζεστά το πράμα η αφεντιά-τους.
Δείχνει μυώνες, τένοντες, οστά
με γνώση ο ανατόμος (petasatus),

κι αυτοί ρίχνουν ανήσυχες ματιές
πότε σ’ εμένα, πότε στο βιβλίο
με τις τεμαχισμένες ζωγραφιές.
Στο σκηνικό-τους μέσα το γελοίο

χωρίς κοστούμι, ασάλευτος, μουγγός
έχω κι εγώ τον ρόλο-μου βεβαίως
και θα τον παίξω πρόθυμα. Ευτυχώς
που ξέρω κιόλας: θά ’ναι ο τελευταίος.

Petasatus – με καπέλο (η άδεια να φοράει κανείς καπέλο κατα τη διάρκεια ακαδημαϊκών τελετών αποτελούσε τιμητική διάκριση).

2

E così certo il viso di chi già sia morto,
per la pittura vive lunga vita
L. B. ALBERTI, Della pittura, II

Καιρός να με σκεπάσουν. Δέ βρομά
των ίσκιων-μου η σταχτόχρωμη μεμβράνη;
Το χέρι να μου σφίξει ούτε τολμά
κανένας-τους. Απο μακριά το πιάνει

με τη λαβίδα ο Dr. Tulp, καθώς
οι υπόλοιποι με γδέρνουν με το βλέμμα.
Των λαμπερών κολάρων-τους ο αφρός,
του δόχτορα το κετσεδένιο στέμμα

τί ’ναι στ’ αλήθεια; Σκέτες πινελιές.
Και παριστάνουν όλοι-τους τον μάγκα
λές κι είμαι ο μόνος πού ’χει φύγει, λές
κι εκείνους δέν τους έφαγε η μαρμάγκα…

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_anatomische_les_van_Dr._Nicolaes_Tulp

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΡΙΔΗΣ

*

*

*