Όλεθρος

*

του ΣΩΤΗΡΗ ΓΟΥΝΕΛΑ

Μέρες τώρα ο κόσμος παρακολουθεί τον όλεθρο. Στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες, στα περιοδικά, σε τόσα και τόσα ηλεκτρονικά μέσα πολλαπλασιάζεται η εικόνα μιας γενικευμένης επίθεσης που σκοπεύει, είτε λέγεται ρητά είτε όχι στην εξόντωση ενός λαού: του παλαιστινιακού λαού.

Τι νόημα έχει να μελετάται η ιστορία; Να αναλύονται οι πολιτικές διαφορές; Να παρατίθενται τα συμφέροντα των λαών και προπαντός των κρατών; Να εξηγούνται οι βλέψεις των μεγάλων Ανατολής και Δύσης;

Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι ο θάνατος χιλιάδων αμάχων και η εξορία και ο εκτοπισμός άλλων, η καταστροφή οικογενειών ολόκληρων, η διαρκής αναστάτωση των ανθρώπων στην περιφέρεια της Δύσης και πιο κεντρικά στην Ανατολή και προπαντός στην Μέση, έχουν καταστεί ΘΕΑΜΑ. Δισεκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο παρακολουθεί σφαγές, μάχες, σκοτωμένους, τραυματίες, μικρά παιδιά που τα τρέχουν με φορεία σε μισοκατεστραμένα νοσοκομεία. Παρακολουθούν την παρέλαση της οδύνης, τον θρίαμβο του θανάτου που μοιάζει να είναι ο πρωταγωνιστής χωρίς αντιστάσεις.

Δεν πρόκεται για φυσικό θάνατο, δεν πρόκειται για συγκρούσεις μιας τίμιας αντιπαράθεσης. Πρόκειται για συγκρούσεις που θεμέλιό τους είναι η εκδικητική μανία ένθεν και ένθεν ακόμη κι αν το άδικο γέρνει προς τη μεριά του Ισραήλ. Γιατί ο κλοιός των Παλαιστινίων κρατάει χρόνια, αλλά οι πολλοί στερούνται μνήμης ή αδιαφορούν.

Το ζήτημα είναι να τονίζεται η παρούσα κατάσταση: σήμερα τι γίνεται. Όμως το σήμερα δεν πέφτει από τον ουρανό έχει πίσω του νεκρούς, αναπήρους, νέους ανθρώπους που γυρνούν από τα διάφορα μέτωπα με ψυχικές διαταραχές, καθώς τα μέσα εξόντωσης που έχει προσφέρει η τεχνολογία είναι ανελέητα και τρομαχτικά. Στην κατασκευή τους δεν λογαριάστηκε το ποσοστό αντοχής του ανθρώπινου δυναμικού και εξάλλου, λίγο ενδιαφέρει. Μέσα στον ανθρωπογιγαντισμό των ανθρώπων του σύγχρονου κόσμου, μέσα στον υποτιθέμενο θρίαμβο της Επιστήμης (των θετικών επιστημών) και της Τεχνολογίας δεν χωρούν συναισθηματισμοί ή επικλήσεις υψηλών ιδανικών ή «μιμήσεις πράξεως σπουδαίας και τελείας…».

Το ζητούμενο είναι να αφανιστεί ο αντίπαλος και προπαντός όταν λόγοι που ξεπερνούν απλές πολιτικές και οικονομικές βλέψεις υπαγορεύουν την εξόντωση του άλλου. Ο άλλος είναι δηλωμένος εχθρός που δεν γίνεται να επιζήσει. Δεν χαρίζεται κανένας σε κανένα. Και οι δύο λαοί μέσα από βαθιοριζωμένες θρησκευτικές καταβολές επισείουν τη σπάθα της βίας και του εξολοθρεμού. Κι αν εσύ σκότωσες τόσους (Χαμάς) εγώ θα σκοτώσω δέκα φορές περισσότερους – κάποιοι σίγουρα τους θέλουν όλους (Ισραήλ).

Και οι Ισχυροί της Γης; Τί ρόλο παίζουν; Πώς και δεν μπορούν να βάλλουν φρένο σ’ αυτή την εκδικητική μανία; Πώς και δεν βλέπουν ότι πρόκειται για απολύτως άνιση μάχη. Γιατί δεν ενισχύουν τον ΟΗΕ ώστε να παρατάξει ειρηνευτικές δυνάμεις που να εμποδίσουν τη σφαγή των αμάχων; Θα πείτε ποιος θα στείλει τέτοια στρατεύματα και ποιος -στις μέρες μας- τολμά να λάβει τόσο σαφή θέση, όταν χρονίζουν τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις; Ό,τι και να δηλώνει η πλευρά των Αράβων ή του Ιράν, κανένας αυτή τη στιγμή δεν βοηθάει άμεσα και αποτελεσματικά τους Παλαιστίνιους. Ό,τι και να λένε οι Ισραηλινοί για κρησφύγετα της Χαμάς που βρίσκονται κάτω ή μέσα σε νοσοκομεία, οι επιθέσεις και οι καταστροφές τους στη Γάζα με σωρεία θυμάτων είναι απαράδεκτες και συνιστούν «εγκλήματα πολέμου».

Η μεγάλη αλήθεια που αφορά Ισραήλ και Παλαιστίνιους, αλλά και Ρωσία-Ουκρανία (Δύση) είναι η ανάγκη άμεσης παύσης των εχθροπραξιών. Ο πλανήτης γέρνει προς καταστάσεις ανεξέλεγκτες και οι μεγάλοι αλληλοαπειλούνται μεταξύ τους με πρώτη κινούσα την Αμερική. Το δώρο της ζωής δεν μπαίνει ούτε σε ψηφοφορία, ούτε σε λοταρία. Το σύνθημα είναι: πάψτε να σκορπάτε θάνατο.

~.~

ΣΦΑΓΕΣ

Κι εσύ μικρέ αναίσθητε άνθρωπε
Πότε θα συνταραχτείς;
Πότε θ’ αφήσεις να σε διαπεράσει
ο πόνος των ανθρώπων;
Ως που θα φτάσει ο ωχαδερφισμός
Αυτή η τόσο αντιποιητική λέξη;
Ως πότε τα γυμνωμένα κορμιά
Θα ελκύουν τόσο πολύ τα βλέμματα
Και η λήθη θα κατακαθίζει στην ψυχή;
Ως πότε θα καταδυναστεύει
ο ηδονισμός τους ανθρώπους
βιτρίνα χλιδής
που ωραΐζει κάθε βρωμιά;
Ούτε τόση δα τρυφερότητα δεν περισσεύει;
Ψυχρή, ανελέητη λογική
Κρατικής κυριαρχίας.
Ψυχρή, ανελέητη λογική εκδίκησης.
Μαύρες ψυχές
Που στάζουν αίμα.
Ποιός δικαιούται να σκοτώνει;