Γράμμα στη Γάζα

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

Αγαπημένη Γάζα,
όλα συμβαίνουν
όλα εξακολουθούν να συμβαίνουν.
Κι αφού τα πονεμένα λόγια μας
τσακίζονται σαν χέρια
πάνω στα γρανιτένια βράχια
αυτής της τελειωμένης εποχής
απόψε κλαίω και για μένα,
Γάζα,
κλαίω για όλα
και για τίποτα.
Γιατί το αίμα σου που τρέχει,
χύνεται πάλι μες στο χειρουργείο
χύνεται πίσω απ’ το μέλλον
εσένα πέτυχε η παγωμένη σφαίρα
από το χθεσινό μου όνειρο.
Αγαπημένη Γάζα,
όλα συμβαίνουν
όλα εξακολουθούν να συμβαίνουν.
Απόψε δεν υπάρχει λήθη.

Να θυμάσαι το άχρονο.

~.~

ΟΙ ΒΙΔΕΣ

Απόψε ζω μέσα στο ποίημα.
Εδώ
μες στο σκοτάδι του βιβλίου
αναρριχώμαι σε μικρές σκαλωσιές
βαρύς από το μαυρισμένο αίμα
των παιδιών
και τα μεγάλα σωματίδια
καταστροφής που εισπνέω.
Εδώ
χωρίς οθόνες και κουμπιά
αγγίζω τις μεγάλες βίδες
που τρυπούν τους ζωντανούς
τα ουρλιαχτά τους
στον μεγάλο νεροχύτη της ζωής
τα ματωμένα σώματα
που σπαρταρούν μες στην αφή
σαν τις φωτογραφίες
στα πακέτα των τσιγάρων.
Ξέρω,
βαδίζω δίπλα σε ακύμαντα νερά.
Κανένας πια δεν εκτιμά
το φυσικό του μέγεθος.