*

Τί γνώρισα;
Τό σκότος πού συνέλαβα, πέραν
Κάθε ξεχωριστοῦ προσώπου, στό νοῦ μου εἰσχωρεῖ
Μοῦ ἀποκαλύφθηκε
Ἡ νύχτα τῶν πενθούντων
Ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι τυφλοί.

Ἀνακαλῶ ὅμως
Γέρικα πρόσωπα ρημάδια, μέ μάτια
Καρφωμένα σέ κείνη τήν ἀδιαφάνεια –
Ἀναμένοντας ὁλόκληρη
Ζωή ἐντούτοις ἀπορώντας ἴσως μέ σοφή,
Ἀνέπαφη ἱεροφάνεια·

Kαί στόν νέο Ἰουδαῖο
Πού ὑπῆρξε ὁ Χριστός μου
Βλάστησε ἡ συμπόνοια –
Σέ ἐξουθενωμένης, κι ἄν τά πάντα ἔβλεπε, μορφῆς
Λές καί καρτερικά μποροῦσε νά διαβάσει
Τούς πόνους μιᾶς ὁλόκληρης φυλῆς

Καί ἡ Hendrickje
Ἡ δασκάλα μου κάθε τρυφερῆς χειρονομίας,
Βεβαίωσε ὅτι ὁλόκληρη ἡ τεχνική
Ρόλο της εἶχε νά εἶναι συνοδεία γι’
Ἀλήθειες τῆς ἀγάπης – φῶς πάνω σέ ἐνδυμασία,
Ἤ στῆς παρειᾶς της μιά στροφή.

Εἶναι ὅλα τοῦτα παρελθόν –
Τό σκότος ἐντός μου πληθαίνει·
Ἄν καί τό πένθος μέ τήν ἄγνοια αὐξαίνει
Καί ἡ βούλησή μου χρειάζεται
Νά παραμένει δυνατή, ὡστόσο ἡ μνήμη
Γιά τήν εἰρήνη τή χαμένη εὐγνωμονεῖ.

DICK DAVIS
Ἀπό τό βιβλίο Seeing the World, 1980

Μετάφραση Νατάσα Κεσμέτη

*

*

*