.

Τα κουνούπια δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς στα Λεχώνια
Πίνοντας μονάχος το ξημέρωμα
Είδα να ξεπροβάλει απ’ την ομίχλη η Ελένη
Αυτή που γέμισε τον Σκάμανδρο κουφάρια
Κρυφή ερωμένη της Αφροδίτης και του Δία
Μάτια μισόκλειστα, χείλη φιλήδονα, μποτοξικά
Αργά, αργά, μου μίλησε:
Ήταν ψεύτης ο Ευριπίδης
Ο Όμηρος μισές αλήθειες ραψωδεί
Πήγα στην Τροία γιατί το ήθελα
Αξέχαστος εραστής ο Πάρις
Ανατολίτης πρίγκιπας, ζωώδεις ορμές κι αφροδισιακά μπαχαρικά
Υπέροχα τα χρόνια που ζήσαμε μαζί
Ήξερα βέβαια, τα ωραία δεν διαρκούν πολύ
Στο σταυροδρόμι επέλεξα – εγώ, η πρώτη φεμινίστρια
Ελεύθερη γυναίκα, όχι ανέραστη βασίλισσα
Μόνο ο Γοργίας το αντιλήφθηκε, έπλεξε το εγκώμιό μου
Έχει αιώνια τον θαυμασμό μου!
Έφευγε ήδη, αλλά γύρισε το πρόσωπό της
Μάθε κι αυτό. Πότε δεν βρέθηκα στην Κύπρο!
Μύθευμα μεσήλικα διπλωμάτη.

ΝΙΚΟΣ ΒΑΞΕΒΑΝΙΔΗΣ

*

*

*