*
Σαν το χρυσόψαρο στη γυάλα κολυμπάω
καταναλώνοντας διαρκώς εικόνες·
στου διαδικτύου τον χυλό τσαλαβουτάω,
το βλέμμα στυλωμένο στις οθόνες
Καταβροχθίζοντας με βουλιμία
επικαιρότητα, e-μέηλ, διαφημίσεις,
αλήθειες «post» με σαντιγύ, βικιπαιδεία·
χωρίς ειρμό, με οδηγούν οι παρορμήσεις
Στον ονειρόκοσμο των σόσιαλ μίντια,
ξαναμοντάρω έναν νέο εαυτό·
της ντοπαμίνης μια κορύφωση αιφνίδια,
μιαν επικύρωση κρυφή αποζητώ
Αλγόριθμος σοφός με συμβουλεύει
ποιες είν’ οι μουσικές μου προτιμήσεις·
τα γούστα μου αυτός υπαγορεύει
κι εγώ υπακούω δίχως αντεγκλήσεις
Σπαράγματα ενός λόγου αλωμένου
χωρίς συναίσθημα, παλμό και συνοχή·
φοράω βραχιολάκι κρατουμένου –
μα κάτι μέσα μου βαθιά δεν πειθαρχεί…
Υπνοβασία ανώδυνη κι εκούσια·
η προσοχή κατακερματισμένη,
άμορφη μάζα, ασυνάρτητη κι ανούσια.
Κι εγώ νιώθω μονίμως πεινασμένη…
ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
*
*
*
