*

A. CHECKLIST

Θυμίζω :

1 .  Τα Αντικαρκινικά από το φαρμακείο του ΕΟΠΠΥ. Μου τελειώνουν. Μην μπερδευτείς, έχει αλλάξει το όνομα, τώρα μου γράφουν τα γενόσημα. Ό,τι λέει στην άυλη. Μέχρι να γίνω άυλη κι εγώ.

Συγγνώμη. Το ξέρω. Το υποσχέθηκα.

2 .  Το Απομονωτήριο Λοιμυπόπτων Ζώων, του Σινιόσογλου (γράφει νουβέλες τώρα, ζήλεψε κι αυτός), από το βιβλιοπωλείο. Και τα καινούργια ποιήματα του Τσόκου και του Κουτσουρέλη. Κίχλη επίσης. Θα τους πλουτίσουμε.

3 .  Μια μερέντα από το μίνι μάρκετ. Μην αρχίσεις πάλι, μου αρέσει.

4 .  Να δεις για το εισιτήριο και το διαμονητήριο. Φεύγεις σε λίγο, μην τ’ αργείς. Θυμάσαι τι έγινε την άλλη φορά. Ακόμα, σημείωσέ το από τώρα: καμιά φωτογραφία από μαρμαροθέτημα θέλει η Κατερίνα, για το περιοδικό. Δεν την αφήνουνε να πάει, αλλ’ αυτή εκεί. Τέλος πάντων.

5 .  Το πιο σημαντικό: Το χάπι της επόμενης ημέρας (Ellaone ή Norlevo, όποιο βρεις) από το φαρμακείο στη γωνία. Για την κυρία Μυρτώ πες, αν λείπει η Βάσω κι είναι το χαζό. Έχω συνεννοηθεί.

Τι σ’ έπιασε χθες βράδυ δεν το κατάλαβα.

Όλα τά ‘χαμε…

Φιλιά

///

Β. ΣΩΜΑ

Το σώμα χρωστάει ό,τι ξέρει στην επανάληψη
τι να θυμούνται η καρδιά κι οι πνεύμονες
η αναπνοή τι αποδεικνύει
τα μάτια πώς γελούν στην οικειότητα και πώς πενθούν
το φως όταν σκοτεινιάζει.
Το βράδυ που έβρεχε
τι έλεγε ξανά το σπέρμα μου
λιμνούλα πάνω στην κοιλιά σου πριν ξεραθεί
γιατί τα δάχτυλα μου επινοούν το στήθος σου
πριν κοιμηθώ τη νύχτα, γιατί κάθε πρωί
η τρικυμία της απουσίας να μ’ αγκαλιάζει.

Το σώμα χρωστάει ό,τι ξέρει στην επανάληψη
πόσες φορές το τίποτα σαν προσευχή
να επαναλάβει.

ΝΙΚΟΣ Β. ΟΡΦΑΝΟΣ

///

*

*

*