*

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Όταν περνάμε απ’ τις Σειρήνες
να μη με δέσετε στο κατάρτι.
Πώς να με ξελογιάσει το τραγούδι
που δεν τραγουδήθηκε για μένα;

///

ΕΠΑΙΤΕΙΑ

Έμεινε άπλυτος πολλές εβδομάδες
κουρέλιασε τα ρούχα του
άφησε καιρό τις κάλτσες του
στις φωλιές των τρωκτικών.
Δε βγήκε έξω να ζητιανέψει
ήθελε, όμως, έστω για μια φορά
να νιώσουν γι’ αυτόν οι άνθρωποι
ό,τι είχε μέσα του για κείνους.

///

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Κοιτάζω μια φωτογραφία σου.
Το πρόσωπό σου δε σημαίνει τίποτα.
Αυτό που πέτυχες
να σβήσεις τον εαυτό σου από μέσα μου
χωρίς καν να είμαι νεκρός
αποσβολώνει τον χάρο.
Τι να με κάνει έτσι, αγνώριστο
δίχως να σ’ αγαπώ.

///

ΒΡΟΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΓΗ

Κλαίω βαθύτερα από την οδύνη
στα ακρωτηριασμένα μέλη
πιο βαθιά απ’ τα δάκρυα
των τυφλών οφθαλμών.
Κλαίω ως τα πέρατα
των ενταφιασμών
χωρίς συγγενείς και φίλους
σε λάκους σκαληνούς
από χέρια που βαριούνται να σκάψουν.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΥΖΑΚΗΣ

Προδημοσίευση από τη συλλογή Ανθρωποτροφείο που θα κυκλοφορήσει προσεχώς.

*

*