Ωσεί ήλιος

*

ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ | 27.xi.24
Κείμενα – Φωτογραφίες ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ

ΩΣΕΙ ΗΛΙΟΣ

Μεσάνυχτα. Και η πανσέληνος θέλει να μιμηθεί τον ήλιο του μεσημεριού. Προσπαθεί. Λάμπει. Διατείνεται. Μα η νύχτα είναι νύχτα, όσο κι αν αναμερίζει ευγενικά για το πέρασμά της. Σιγά σιγά επανέρχεται και καταπίνει τα πάντα, σ’ αυτό το λίγο που διαρκεί το πέρασμα της πλησιφάης. Κι αν κάτι της ξεφεύγει αυτή είναι μόνο η μοναξιά μας.

*

*

*

ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ

Στην αγκαλιά μου κρύψου και μη φωνάζεις μη
Μάρτυρας σ’ όλα μόνο να ’ναι το γιασεμί

*

*

*

ΣΤΡΩΜΑ

Ας ξαπλώσουμε πάνω στο κόκκινο μωσαϊκό των φύλλων. Ας ονειρευτούμε μαζί τους. Ας αφουγκραστούμε τη γη που αναπαύεται, αναπλάθοντας τη νέα σπορά. Ας αφεθούμε σ’ αυτά τα φυσικά χρώματα της επιθανάτιας θλίψης κι ας ψάξουμε μέσα της να βρούμε τις παραμερισμένες μας ελπίδες. Ας δεχθούμε τη δύναμη που χαρίζει η επαφή με το χώμα και τη χλόη που θέλει πάντα να ανεβαίνει και να ανεβάζει κι εμάς.

*

*

*

ΣΚΕΛΕΘΡΑ ΛΙΟΔΕΝΤΡΩΝ

Τι κι αν δεν έχουν σωθικά; Έχουν κορφές που ομολογούν το θαύμα.

*

*

*

ΠΡΙΝ ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑΣΜΑ

Είπε το χρυσάνθεμο:

Πριν λουλουδιάσω κάθε κλαράκι μου κρατά το στόμα του κλειστό, κρατά τα μάτια του σφαλιστά, κι όλοι μαζί σταυρώνουμε τα χέρια μας στο στήθος. Μα, λουλουδιάζοντας, αρχίζει το μεγάλο θαύμα: ανοίγεται το στόμα μας σε διάπλατο χαμόγελο, λάμπουν τα μάτια μας κοιτάζοντας όλον τον κόσμο κι εκείνα τα σφιχτοδεμένα χέρια μας ανοίγουν αγκαλιές ευρύχωρες, για να χωρούν ολόκληρο ουρανό.

Δόξες της καθημερινής ζωής. Δόξες της διαχρονικότητας του βίου.

Κι είναι μόνο φθινόπωρο. Δίβουλο και τρίβουλο.

*

*

*

ΠΡΟΤΡΟΠΗ

«Έλα», μου λέει ο κισσός, «λίγο πιο πάνω είναι το σπίτι μου, στο ρετιρέ.»

«Όχι», του απαντώ κοφτά, «θα μείνω κάτω, στα χορτάρια μου».

Επειδή ο καθείς πορεύεται κατά τον τρόπο του. Εκεί που του έχει ορισθεί.

Σιδηρούς ο νόμος του βίου.

*

Περιπλανήσεις με λόγο και εικόνα
Επιμέλεια στήλης ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ

*

*