*

Το τέμενος των Ουμαγιάντ, και ξανά-μανά το τέμενος των Ουμαγιάντ

Το τζαμί των Ομεϋαδών (Ουμεγιαδών), της πρώτης αραβικής δυναστείας που εγκαθιδρύθηκε με την αραβική κατάκτηση των ανατολικών επαρχιών της ρωμαϊκής (βυζαντινής αυτοκρατορίας) τον 7ο αιώνα και κράτησε μέχρι το 750, στη Δαμασκό. Το όνομά τους (Μπανού Ουμάγια) προέρχεται από το όνομα μιας οικογένειας-φατρίας εντός της φυλής των Κουραϊσιτών της Αραβίας. Αυτοί και οικοδόμησαν το τζαμί κι έδωσαν την ονομασία τους σε αυτό, η δε σημερινή του μορφή κρατά από τις αρχές του 8ου αιώνα, καθιστώντας το μάλλον το παλαιότερο σωζόμενο ως σήμερα τζαμί. Εμπρός στην κίμπλα του (την αψίδα που δείχνει την κατεύθυνση προσευχής προς την Μέκκα) εκφώνησε την πρώτη του ομιλία ο νέος ισχυρός άνδρας της Συρίας  αλ-Τζουλάνι· διόλου τυχαία βεβαίως.

Αντάρτες/επαναστάτες που έριξαν την κυβέρνηση Άσαντ

Απλά τζιχαντιστές (και μέχρι σήμερα χαρακτηρισμένοι τρομοκράτες από τη Δύση). Οι μεν μίσθαρνα κι ευπειθή όργανα της Τουρκίας του Ερντογάν (εθνικός συριακός στρατός), οι δε οικονομικά εξαρτημένοι από την Τουρκία και επίσης εξοπλισμένοι από αυτήν, την Ουκρανία και Κύριος οίδεν ποιες άλλες δυνάμεις. Και μη στενοχωρηθεί κανείς μπας και αδικούμε τον αλ-Τζουλάνι, κατά κόσμον Άχμεντ αλ-Σάραα, ή τη περιβόητη ομάδα του (που αποτελούσε τον κορμό της κυβέρνησης στο Ιντλίμπ αλλά και της νυν μεταβατικής κυβέρνησης της Δαμασκού), διότι ουδείς τους έχει αποκηρύξει τις τζιχαντιστικές και σαλαφιστικές αρχές που τους εμπνέουν και τους καθοδηγούν στη φωτεινή πορεία τους μα ούτε υπάρχει και καμία διαβεβαίωση πως κάτι τέτοιο θα πράξουν εάν και εφόσον λάβουν την εξουσία.

Οι διαβόητες φυλακές του Άσαντ

Τόποι απάνθρωπων βασανιστηρίων και κάθειρξης αντιφρονούντων του καθεστώτος Άσαντ, ανάμεσα στους οποίους βέβαια συγκαταλέγεται και διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός ισλαμιστών, και οι οποίοι πλέον απελευθερώθηκαν από τους τζιχαντιστές απελευθερωτές της Συρίας. Παρόμοιας και συναφούς εμπνεύσεως, λειτουργίας, δομής με ανάλογα (αν κι ανομολόγητα) εργαστήρια ανεμπόδιστου πειραματισμού και δημιουργικής εκδίπλωσης της ανθρώπινης σαδιστικής φαντασίας επί συνανθρώπων πολλαχού στον κόσμο, όπως το Ιράκ, την Ιορδανία, την Αίγυπτο κι άλλες αραβικές χώρες, φίλιες στις ΗΠΑ, καθώς και στο –αμερικανοκρατούμενο– Γκουαντάναμο.

Ελεύθερη Συρία

Μια μακρόστενη εδαφική περιοχή στον άξονα βορρά-νότου, από το Χαλέπι ως λίγο πιο νότια της Δαμασκού· η ίδια σχεδόν γεωγραφική ενότητα με την αντίστοιχη Συρία του 1920, επί Γαλλικής Εντολής (χωρίς ασφαλώς τον Λίβανο και την Παλαιστίνη), αλλά υπό «τουρκοτζιχαντιστική εντολή» αυτή τη φορά.

Κοινή δήλωση πλήρους υποστήριξης στην ενότητα, εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Συρίας

Πρόσφατη διακήρυξη της διάσκεψης για τη Συρία που διοργανώθηκε στην Ιορδανία υπό τις ΗΠΑ και στην οποία έλαβαν μέρος ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Συρία Γκέιρ Πέντερσεν, η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Κάγια Κάλας, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Ιορδανίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράκ, του Λιβάνου, της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Μπαχρέιν και του Κατάρ. (Η διάσκεψη έγινε χωρίς την παρουσία οιουδήποτε Σύριου εκπροσώπου δηλαδή). Η Δήλωση επιβεβαιώνει τον κατακερματισμό της Συρίας και τη ‘διακριτική’ εποπτεία της μελλοντικής της διακυβέρνησης από άλλες δυνάμεις (εκτός της Ρωσσίας, του Ιράν και της Χεζμπολλάχ, που στήριζαν τον Άσαντ), είτε οικονομικά είτε στρατιωτικά είτε ιδεολογικά. Κυρίως και πρωτίστως από την Τουρκία, το Κατάρ, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, και πιθανότατα τη (γενέτειρα κάθε σαλαφιστικού ιδεώδους) Σαουδική Αραβία. Η απάντηση για το εάν η χώρα θα οδηγηθεί στην υποτέλεια σε ξένους επικυρίαρχους, στην ενοποίηση και τον εκδημοκρατισμό της ή την ισλαμοποίησή της, ας αφεθεί στη δημιουργική φαντασία του κοινού.

Ευρωπαϊκή Ένωση

Ο πλέον άφωνος και άπραγος θεατής (σχεδόν υποχρεωτικός κομπάρσος) των τεκταινομένων στην Συρία και την Μέση Ανατολή, και ο οποίος ήδη καλείται να πληρώσει και το μεγαλύτερο τίμημα, είτε υπό μορφήν μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών είτε οικονομικής βοήθειας (φυσικά πάντα μέσω της Τουρκίας). Οι ευρωπαϊκές χώρες που ουσιαστικά έθεσαν τα θεμέλια για τα προβλήματα που ξεδιπλώνονται στην Μέση Ανατολή, σήμερα είτε είναι εκτός της ΕΕ είτε αντιμετωπίζουν πολιτικές-κυβερνητικές κρίσεις, με φόντο την επερχόμενη οικονομική λαίλαπα.

ΗΛΙΑΣ ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ

*

*

*