λογοκλοπή

Ο Αντώνης έγινε Γιάννης

*

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΡΘΑΛΙΤΗ

Στη βιβλιοθήκη μου βρισκόταν εδώ και αρκετά χρόνια αδιάβαστο το Παιδί  του Jules Vallès σε μια καλαίσθητη έκδοση της Imprimerie Νationale με προμετωπίδα του Γαλάνη (τα πλήρη στοιχεία: Jules Vallès, L’enfant, Paris 1953). Φέτος, λοιπόν, το καλοκαίρι αποφάσισα να διαβάσω αυτό το συναρπαστικό και σκληρό βιβλίο. Καθώς προχωρούσα την ανάγνωσή μου, πέφτω πάνω στο κεφάλαιο της γιορτής του πατέρα:

«Το επόμενο Σάββατο είναι η γιορτή του πατέρα μου. Η μητέρα μου μού το ‘χει πει τουλάχιστον εξήντα φορές τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες. Μου το επαναλαμβάνει με έναν τόνο λιγάκι εκνευρισμένο. Φαίνεται πως δεν είμαι αρκετά συγκινημένος. “Τον πατέρα σου τον λένε Αντώνη”».

Ακολουθεί η αποστήθιση του χαιρετισμού:

«Η ανησυχία μου μεγαλώνει όταν η μητέρα μου μού αναγγέλλει πως πρέπει να χαρίσω στον πατέρα μου μια γλάστρα με λουλούδια. Πόσο δύσκολο είναι! Αλλά η μητέρα μου ξέρει πώς εκφράζονται τα συναισθήματα, πώς εκφράζεται η χαρά να συγχαρώ τον πατέρα μου επειδή τον λένε Αντώνη. Κάνουμε πρόβες».

Η σύνταξη της προσφώνησης δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση: ο Ζακ ή, αν προτιμάτε, Ιάκωβος, (έτσι λέγεται ο γιος) είναι κακογράφος και χαλάει τρία χαρτιά προσφωνήσεων με χρυσές γραμμές και περιστέρια. Στη συνέχεια είναι η σκηνή της αγοράς μιας γλάστρας με γεράνια. Κι έπειτα φτάνει η μέρα της γιορτής. Ο γιος επισκέπτεται τον πατέρα στο κρεβάτι, αλλά όπως προσπαθεί να ανέβει για να του προσφέρει τη γλάστρα, πέφτει και το χώμα της σκορπίζεται πάνω στο κρεβάτι (ό.π., σελ. 82-87).

Σας θυμίζει τίποτε αυτή η ιστορία; Είναι απαράλλακτη «Η Εορτή του Πατρός μου» του Ροΐδη, που περιλαμβάνεται ὠς και στα σχολικά βιβλία! (περισσότερα…)

Advertisement

Η λογοκλοπή δεν είναι ποίηση διότι η ποίηση δεν είναι λογοκλοπή

του ΓΙΑΝΝΗ ΛΕΙΒΑΔΑ

Ξεκινώ αυτό το σημείωμα σχετικά με το φαινόμενο της λογοκλοπής, συνθέτοντας τρία παλαιότερα, αδημοσίευτα στον λογοτεχνικό και στον βιβλιοκριτικό Τύπο, σημειώματα, του 2001, του 2009 και του 2016, τα οποία εξοπλίζουν την τοποθέτησή μου με ορισμένες προκαταρτικές νύξεις, οι οποίες θαρρώ πως είναι αναγκαίες.

Αυτός που χρησιμοποιεί οτιδήποτε εκτός από τον εαυτό του για να κατανοήσει τον εαυτό του και κατά συνέπεια το σύμπαν γύρω του, είναι ιδεολόγος της πνευματικής οκνηρίας. Αντιθέτως, ο ποιητής είναι ποιητής επειδή ο ίδιος αποτελεί το μέσο, το εργαλείο, κατανόησης του εαυτού του και κατά συνέπεια του σύμπαντος γύρω του.

Αυτή η, άλλοτε ειδική και άλλοτε περιπτωσιακή, εκδήλωση «χρήσης» εξωτερικών υποκειμένων και μη δικών μέσων για να φτάσει κανείς στην υπόληψη του εκδοθέντος ποιητού αποσαφηνίζει -δίχως να χρειαστεί να φτάσει στα όρια της επεξηγηματικής μεθόδου- πως ο ψωρικός είναι ψωρικός στο κίνητρό του, όπως ο ανόητος είναι ανόητος στη γλώσσα του. (περισσότερα…)

Μεταφραστική άγονη γη: Ο Τ. Σ. Έλιοτ του Χάρη Βλαβιανού

 

της ΕΙΡΗΝΗΣ ΛΟΥΛΑΚΑΚΗ-ΜΟΥΡ

. . . Από την Εισαγωγή στην Άγονη Γη αποκομίζει κανείς αμέσως την αίσθηση ότι ο Βλαβιανός βλέπει τη μετάφραση του The Waste Land όπως έβλεπαν οι Ρωμαίοι τη μετάφραση από τα ελληνικά: ως ευκαιρία να ανταγωνιστούν και να ξεπεράσουν το πρωτότυπο. Στην περίπτωση του Βλαβιανού το πρωτότυπο δεν είναι μόνο ο Έλιοτ αλλά και ο Σεφέρης. Mέσα από τη μετάφρασή του ο Βλαβιανός φαίνεται να αποσκοπεί α) να γκρεμίσει από το βάθρο της τη μετάφραση του Έλιοτ από τον Σεφέρη και να εκτοπίσει από τις λογοτεχνικές συζητήσεις τον τίτλο Η Έρημη Χώρα, και β) να υποβαθμίσει την πολυεπίπεδη ανάγνωση του έργου του Έλιοτ, παρουσιάζοντάς το με απλουστευτικούς όρους. . .

. . . Δυστυχώς, τα όσα διαπιστώνει ο Ηλίας Μαλεβίτης σε πρόσφατο άρθρο του για τις Σημειώσεις στη μετάφραση του Βλαβιανού, δηλαδή «έλλειψη κριτικού ελέγχου», «αβλεψίες και προχειρότητα», «αμέλεια ενιαίας εποπτικής φροντίδας» και «υπεροπτική υποτίμηση του αναγνώστη» ισχύουν και για την Εισαγωγή. Όπως ο Μαλεβίτης παρατηρεί στην κατακλείδα της μελέτης του: «…σχεδόν ολόκληρη, είναι μία συρραφή διαφόρων verbatim μεταφρασμένων αποσπασμάτων από το έργο του Ρέινυ» . . .

 

(περισσότερα…)

Άγονη Ερημιά: Ο Χάρης Βλαβιανός σχολιαστής του Έλιοτ

του ΗΛΙΑ ΜΑΛΕΒΙΤΗ

«… Ξεφυλλίζοντας τις Σημειώσεις της Άγονης γης υπέπεσαν στην αντίληψή μου παραλείψεις, καταφανή λάθη και αβλεψίες που με παρακίνησαν να στραφώ σε μιαν ενδελεχέστερη εξέταση του κειμένου. Έβαλα λοιπόν κάτω τα βιβλία και ξεκίνησα προσεκτικά την παράλληλη ανάγνωση. Η αρχική εντύπωση της εμφανούς ομοιότητας πολλών σημειώσεων του Χάρη Βλαβιανού με αυτές του Λώρενς Ρέινυ καθώς προχωρούσε η ανάγνωση γινόταν ακλόνητη βεβαιότητα για την αυτολεξεί αντιγραφή και πλήρη οικειοποίηση των σημειώσεων του Ρέινυ από τον Χ.Β., χωρίς ίχνος αναφοράς στον ίδιο τον Ρέινυ, πολλώ δε μάλλον κριτικού ελέγχου, έτσι ώστε να αντιγράφονται ακόμη και τα λάθη του Βρετανού πανεπιστημιακού

… Αν και το βαρύτερο σφάλμα, δεν είναι όμως το μόνο που χαρακτηρίζει τη σύνταξη των Σημειώσεων στην Άγονη γη. Παραλείψεις και περικοπές σημειώσεων του ίδιου του Έλιοτ, αβλεψίες και προχειρότητα, αμέλεια ενιαίας εποπτικής φροντίδας και της όλης τελικής επιμέλειας φανερώνουν μία επιπόλαιη βιασύνη και αδιαφορία για την τελική αρτιότητα του εκδοτικού αποτελέσματος. Αδιαφορία που παρουσιάζεται ως αλαζονική επίδειξη γνώσης, εμβριθούς έρευνας και πρωτοτυπίας, αδιαφορία δηλονότι και υπεροπτική υποτίμηση του αναγνώστη …»

~.~

(περισσότερα…)

Επιστολή περί λογοκλοπής

Από την κ. Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πολιτικής Φιλοσοφίας και Πρόεδρο του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών λάβαμε σήμερα 2.10.2020 και δημοσιεύουμε ευχαρίστως την ακόλουθη επιστολή.

Κύριε Διευθυντά

Η επιστολή του κ. Θεοδώρου Π. Μονάχου που δημοσιεύσατε χθες 1.10.2020 με τίτλο «Λογοκλοπή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών – Επιστολή καταγγελίας» θίγει τεκμηριωμένα το ζήτημα μιας ακόμη λογοκλοπής σε διδακτορική διατριβή φιλοσοφίας. Συμμεριζόμαστε και προσυπογράφουμε τα όσα εκεί καταγγέλλονται, πλην όμως για την ορθή ενημέρωση των αναγνωστών σας, όσο και του καταγγέλλοντος επιστολογράφου, χρειάζεται να γίνουν δύο διορθώσεις.

Α. Σχετικά με τη διατριβή του κ. Γ. Ρεντίφη: η λογοκλοπή διαπιστώθηκε κατά την διαδικασία εκλογής Επίκουρου Καθηγητή στο γνωστικό αντικείμενο «Ιστορία της Φιλοσοφίας». Η προκήρυξη είχε γίνει από το Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (ΦΠΨ) και ολοκληρώθηκε από το νεοσυσταθέν, ενδιαμέσως, Τμήμα Φιλοσοφίας. Πράγματι, από την 1η Σεπτεμβρίου 2019, το Τμήμα Φιλοσοφίας άρχισε να λειτουργεί αυτοδυνάμως και όχι όπως ήταν παλαιότερα εντεταγμένο στο ΦΠΨ. Ο ιδρυτικός νόμος προέβλεπε ότι οι εκκρεμούσες διαδικασίες θα περνούσαν στην αρμοδιότητα του νέου Τμήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, οι διαπιστωθείσες περιπτώσεις λογοκλοπής οδήγησαν στον αποκλεισμό του κ. Ρεντίφη. Ζητήσαμε, επίσης, υπηρεσιακά και τη διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης από την πρυτανεία, με αντικείμενο την αφαίρεση του τίτλου του διδάκτορος. Το Τμήμα μας δεν είναι επ’ αυτού αρμόδιο επειδή ο τίτλος έχει απονεμηθεί από το προηγούμενο θεσμικό σχήμα, οπότε επιλαμβάνεται η Σύγκλητος.

Ως Τμήμα Φιλοσοφίας, φιλοδοξούμε και προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα του παραγόμενου ακαδημαϊκού έργου με σχολαστικότητα και μεγάλη προσοχή. Από την έναρξη λειτουργίας του Τμήματός μας, κάθε διδακτορική διατριβή που κατατίθεται προς κρίση, ελέγχεται εξονυχιστικά ως προς το θέμα της λογοκλοπής με τη βοήθεια του ειδικού λογισμικού Turnitin. Καμία διατριβή δεν φθάνει τώρα σε υποστήριξη ενώπιον της επταμελούς εξεταστικής επιτροπής χωρίς να έχει προηγηθεί έλεγχος για λογοκλοπές από το ως άνω πρόγραμμα.

Β. Τα αυτά ισχύουν και για την καταγγελλομένη διατριβή της κυρίας Αντωνίας Ι. Καπελέρη. Και αυτή εξετάσθηκε και κρίθηκε στο πλαίσιο λειτουργίας του Τμήματος ΦΠΨ, και όχι του Τμήματος Φιλοσοφίας.

Με εξαιρετική τιμή,
Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πολιτικής Φιλοσοφίας

Πρόεδρος του Τμήματος
Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Λογοκλοπή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών – Επιστολή καταγγελίας

Από αναγνώστη μας λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή.

Αγαπητό Νέο Πλανόδιον

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον το θέμα της λογοκλοπής στην διδακτορική διατριβή του κ. Ρεντίφη που παρουσιάσατε, πριν περίπου δύο χρόνια. Δυστυχώς, η λογοκλοπή μαστίζει τον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο, αν και τα τελευταία χρόνια η χρήση της τεχνολογίας έχει περιορίσει σημαντικά το φαινόμενο. Πάρα ταύτα, σε κάποια τμήματα συνεχίζουν, όπως φαίνεται, την απονομή διδακτορικών χωρίς αυτά να ελέγχονται για λογοκλοπή.

Παραθέτω τα στοιχεία λογοκλοπής μιας κατατεθειμένης διδακτορικής διατριβής. Η διατριβή κατατέθηκε στο τμήμα Φιλοσοφίας (πρώην ΦΠΨ) της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Στο ίδιο τμήμα που κατέθεσε την διατριβή του και ο κ. Ρεντίφης. Η διατριβή έχει δημοσιευτεί ολόκληρη, καθώς και ένα μέρος αυτής ξεχωριστά. Στο αρχείο που συνοδεύει την παρούσα επιστολή αναφέρονται όλα τα στοιχεία της διατριβής και παρατίθενται αναλυτικά τα τεκμήρια της λογοκλοπής. (περισσότερα…)

Θεσμολειχία ή Μια πρόταση για τα Κρατικά Παράσημα Λογοτεχνίας

του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

awardΑν ο πολιτισμός γενικά ως το σύνολο των επιτευγμάτων στην ανθρώπινη ιστορία και η τέχνη ειδικότερα ως η αναπαράσταση της ανθρώπινης δραστηριότητας αποσκοπούν στην ευημερία των πολιτών, των μαθητών, των εργαζόμενων, τότε χρειάζεται να διακρίνουμε τον ουσιαστικό πολιτισμό και την αισθητικά χαρακτηριστική τέχνη από τις ιδιοτελείς εκφάνσεις τους και τα κακέκτυπά τους.

Αλήθεια, σε ποιον πολιτισμό χωρούν –και ποιους ωφελούν– ο ανταγωνισμός της αγοράς, η εκμετάλλευση και απαξίωση των εργατών της τέχνης, τα μικροαστικά, λομπίστικα καλλιστεία για τη δημιουργία γενικά και τη λογοτεχνία ειδικότερα; Δες: φαινόμενα και μορφές στον καπιταλισμό. Οι επίσημοι παρασημοθέτες φρόντισαν ώστε οι θεσμοί επιβράβευσης να στεφανώνουν νικητές σε έναν «πόλεμο» που δεν θα έπρεπε να είχε αρχίσει ποτέ. Σε τέτοιες συνθήκες, ωστόσο, επαρκή εξάρτυση μπορεί να διαθέτουν και μετριότητες του συρμού. (περισσότερα…)

Γιώργος Δουατζής, Ανοιχτή επιστολή προς την Εταιρεία Συγγραφέων

Old opened an envelope with an attached piece of paper

Αγαπητοί φίλοι συγγραφείς και ποιητές, 
μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και του Δ.Σ. της

Αισθάνθηκα την ανάγκη να κοινοποιήσω δημοσίως κάποιες σκέψεις μου και ερωτήματα, τα οποία θα χαρώ να απαντηθούν, με την ελπίδα αναβάθμισης του ρόλου της Εταιρείας στον χώρο των λογοτεχνών και ευρύτερα στην κοινωνία.

Α. Διάβασα ανακοίνωση της Εταιρείας σας, όπου εκφράζει τη λύπη της για τις «αδικαιολόγητες επιθέσεις που δέχεται, επειδή ακολουθεί διαδικασίες που ισχύουν από την ίδρυσή της. Η Εταιρεία Συγγραφέων δεν υποκαθιστά την ελληνική δικαιοσύνη, που έχει αρμοδιότητα να κρίνει αν αποδεδειγμένα έχει διαπραχθεί λογοκλοπή(περισσότερα…)

Οι Συγγραφείς και οι Συρραφείς: Μια επίκαιρη σατιρική ανθολογία

lllogoklop

Έντεχνα Πάθη… Η μικρή αυτή σατιρική ανθολογία βάζει στο στόχαστρό της το απίθανο τσίρκο της λογοτεχνικής μας ζωής, τα κωμικά του επεισόδια (ιδίως αυτά των τελευταίων ημερών…) και τους διαβόητους πρωταγωνιστές τους. Γράφουν, κατ’ αλφαβητική σειρά, οι Γιάννης Κυριαζής, Λάμπρος Λαρέλης, Γιάννης Μπελεσιώτης (άλλως Στιχάκιας), Γιώργος Μπλάνας, Γιάννης Πατίλης, Νίκος Σαραντάκος και Δημήτρης Ε. Σολδάτος. Πλην εκείνων των Γ. Κυριαζή, Λ. Λαρέλη και Γ. Πατίλη, τα υπόλοιπα ποιήματα είναι ανέκδοτα ή έχουν παρουσιαστεί ώς τώρα μόνο στο facebook. (Επιμέλεια Κ.Κ.)

~.~

Γιάννης Κυριαζής

ΛΟΓΟΚΛΟΠΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Η έμπνευσή μου είναι λίγη
δεμένη η γλώσσα προ πολλού
μα υποτάσσομαι στα ρίγη
της φήμης μου του ποιητού.

Τι κι αν μια σκέψη δε διαθέτω
κι αν το χαρτί είναι καθαρό,
θα το γεμίσω εν χρόνω ευθέτω
με στίχους άλλων που θα βρω.

Είναι τα όρια μπερδεμένα
κρυπτομνησίας-λογοκλοπής…
Πριν να τα βρούνε, τα κλεμμένα
δικά μου κάνω, άνευ ντροπής.

Ποιήματα ολόκληρα, στιχάκια,
περικοπές και γνωμικά,
μεταφρασμένα ξένα αρθράκια:
αγύριστα και …δανεικά.

Κι άμα πρωτόλειο μου πέσει
στα χέρια, νέου δημιουργού,
θα λέω πάντα «δε μ’ αρέσει»
και θα τo κλέβω κι αυτουνού.

Άλλα αυτούσια θα τα παίρνω,
σ’ άλλα θα κάνω συρραφή
και από κάτω τους θα σέρνω
φαρδιά πλατιά υπογραφή.

Θα τα τυπώνω, θα τα εκδίδω,
θα με προβάλλουν, θα με υμνούν
μαθήματα θα παραδίδω ‒
κι όλοι θα με χειροκροτούν.

Θα ’ρθει κοινό να με θαυμάσει
ομιλητή των αιθουσών…
θα κάνουν τόπο να περάσει
ο ευνοημένος των Μουσών.

Μόνο τα βράδια στο σκοτάδι
νεκροί κι αγέννητοι ποιητές
θα με δικάζουνε ομάδι
που κλέβω φως απ’ τις σκιές…

Χρονοθύελλα, 2012

~.~

Λάμπρος Λαρέλης

ΣΕ ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΑΘ’ ΟΛΑ ΣΥΝΕΠΗ

Οι λογοκλέφτες σού ’τανε καρφί στο μάτι,
με τους αγύρτες, α, δεν είχες κολιγιές,
ήσουν των κλόουν και των τρα-λα-λά ο φονεύς.
Τώρα ζαχάρωσες· σαν του Χατζηαβάτη
έγινε η γλώσσα σου κομψή και ντελικάτη
και γλυκογλείφει όσους πίκραινε ώς χθες.

Vita poetica, 2016

~ . ~

Γιάννης Μπελεσιώτης

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΠΟΔΙΑ

Δικά μου οι στίχοι από το αίμα μου παιδιά
Δικές μου οι σκέψεις που ’χω έντεχνα συ(γγ)ράψει
Έτυχε ωστόσο μια μικρή αναποδιά
Και κάποιος άλλος, πριν, τα έχει υπογράψει

Εγώ είμαι πάντα στη ζωή μου συνετός
Πριν γράψω κάτι, ασφαλώς, το διασταυρώνω
Λάθος με ψέγουν θα το δείξει ο καιρός
Αυτή τη σύνεση που είπα πριν πληρώνω

Δε βρίσκουν τόπο οι κεραυνοί στην ξαστεριά
Τι λόγο να ’χω ή ποιο κίνητρο να κλέψω
(Τα λέω ‒δεν παίζομαι!‒ με τέτοια σιγουριά
Που κινδυνεύω ώς κι εγώ να τα πιστέψω)

1.7.2020

~.~

Γιώργος Μπλάνας

ΣΟΝΕΤΟ (ΓΙΑ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΕYΘΥΝΤΗ
ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ) ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

Αλίμονο σ’ εκείνους που θα δούνε
του βλαβερού τα μούτρα, όταν διαβάζει
τη νέα συλλογή τους και σπαράζει
το μπλάβο χείλι του· θα φοβηθούνε

και θ’ απορήσουν πώς μπορεί τ’ ωραίο
τέτοια ζημιά σε άνθρωπο να κάνει:
το μάτι από τη ζήλια σαν ροδάνι
τρελά να φέρνει βόλτες, το μοιραίο

να λες πως θα τον βρει απ’ ώρα σ’ ώρα.
Θάρρος! Για ενός ασήμαντου τη χάρη
να μη τους πάρει η μαύρη κατηφόρα

και πάψουνε να γράφουν. Το πουλάρι
που καμωνότανε πως ήταν, τώρα
θυμίζει ξεσαμάρωτο μουλάρι.

2019

~.~

Γιάννης Πατίλης

ΕΝΤΕΧΝΑ ΠΑΘΗ

Απ’ τα Μεγάλα Πάθη της Λογοτεχνίας
με γοητεύουν των Λογοτεχνών τα Πάθη
κρυφές (δημόσιες) σχέσεις του αλκοόλ τα βάθη
καταραμένο Άνθος της Κλεπτομανίας

Θρεμμένο από τους ψεκασμούς της Θεωρίας
δίνει ζωή (εκδοτική) σ’ όποιον ’μαράθη
γραμμάτων πόθος για ένα γρήγορο καλάθι
από την κούρα ντεμοντέ Πρωτοτυπίας

Μίδας μεταμοντέρνος με ό,τι ξένο πιάνει
ο Λογοκλόπος δεν μπορεί να συνταιριάξει
– θέλει δε θέλει ολοδικό του θα το κάνει!

Πάθος για Λίγους! Πανδημία αν δεν υπάρξει
μια εταιρεία λογοτεχνών να κλείσει στόματα
σ’ ένα Συνέδριο (δίχως κείμενα κι ονόματα)

Αύγουστος 2015

Από τη σειρά «Σονέτα με σημαία ευκαιρίας». Δημοσιεύτηκε
στον τόμο της Εταιρείας Συγγραφέων, Τα Πάθη στη Λογοτεχνία,
Εκδόσεις Καστανιώτη – Εταιρεία Συγγραφέων, 2016.

~.~

Νίκος Σαραντάκος

ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ

Φίλος μου, λόγιος δεινός, για γλώσσα που ενδιαφέρεται,
ρωτούσε η λέξη «συγγραφεύς» πώς τάχα να προφέρεται.

Η έρρινη η προφορά η παραδεδομένη,
ραγδαία τώρα υποχωρεί και άρρινη απομένει.

Άλλοι προφέρουν «συγκραφεύς», σα νά ’λεγαν αγκράφα,
κάποιοι το λένε «συγραφεύς», λες κι έτσι θα το γράφαν.

Το δίλημμα έλυσε λαμπρά στο Βήμα συνεργάτης,
με μία μέθοδο σοφή, που κάποιοι είπαν απάτη.

Κείμενα παίρνει αγγλικά, τα στραβομεταφράζει,
κόβει δυο φράσεις από εδώ, εκεί μι’ ατάκα ράβει

Και το δυσκολοπρόφερτο αυτό το «συγγραφέας»
τώρα εκσυγχρονίστηκε κι έγινε «συρραφέας»!

facebook, 2.7.2020

~.~

Δημήτρης Ε. Σολδάτος

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙ Ο ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ;

Στον Κώστα Κουτσουρέλη

Γρίφο μεγάλο κληθήκαν οι ποιητές να λύσουν,
π’ ούτε ένας μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να λύσει.
Αν αποτύχουν, θα ’πρεπε για πάντα να σιωπήσουν
προτού το μέγα ερώτημα την σκέψη τους διαλύσει.

«Γιατί να κλέβει ο Βλαβιανός;» Ιδού η απορία!
Τι τον ωθεί στην πράξη αυτή; Τόσος μεγάλος κόπος
για να γραφτεί με γράμματα χρυσά στην Ιστορία
ουδόλως – φευ! – σαν ποιητής αλλά ως λογοκλόπος;

Εκεί, προς το δημοτικό, ξύλο πολύ είχε φάει
απ’ τον μπαμπούλα δάσκαλο, απ’ τα παιδιά στην μπάλα;
Στα νιάτα του χυλόπιτες; Να δοξαστεί ζητάει
κλέβοντας, όπως τού ’κλεψαν κι οι άλλοι όλα τ’ άλλα;

Γιατί να κλέβει ο Βλαβιανός, αφού τον ξεφωνίζουν
οι πάντες; Ή μην τάχατες αυτό ήθελε – ωιμένα:
οι πάντες τα βιβλία του πάντα να ξεφυλλίζουν
μετά δεούσης προσοχής να βρούνε τα κλεμμένα;

Γιατί να κλέβει ο Βλαβιανός; Ο Κώστας Κουτσουρέλης
στον «Φάκελο Λογοκλοπή», του Νέου Πλανοδίου,
την τρίχα σου σαν κάγκελο σηκώνει, θες δεν θέλεις –
βρίσκει περσότερες κλεψιές κι απ’ του… Βατοπεδίου!

Γιατί να κλέβει ο Βλαβιανός; Για πλάκα να Googl-άρεις
έναν και μόνον στίχο του, παίζει να είν’ κλεμμένος!
Γιατί να κλέβει ο Βλαβιανός; Το επώνυμό του αν πάρεις,
θα βρεις μια βλάβη! Πιθανόν να είναι και βλαμμένος;

Μπα! Ποιος βλαμμένος έδρεψε αμέτρητα βραβεία
για όλα όσα έκλεψε κι εκείνα που θα κλέψει;
Ποιος την δημοσιότητα την έκανε συμβία
τόσο, που ίσως το Νομπέλ κι εκείνο να το δρέψει;

Μα, ναι! Βλαμμέν’ είμαστε εμείς, που γράφουμε δικά μας
ποιήματα! Το σκέφτομαι πρώτη φορά μου, μάλλον:
αντί να σπάμε ολημερίς για στίχους τα μυαλά μας,
δεν θα ’ταν προτιμότερο να κλέβαμε των άλλων;

«Μα, Βλαβιανοί να γίνουμε;» θα με ρωτήσει κάποιος.
«Η Ιδέα της ποιήσεως ιερή κι όχι χυδαία!»
θα πει ένας άλλος, ηθικός – απ’ όλους ο πιο σάπιος.
Να κλέψουμε τον Βλαβιανό, ρε μάγκες, είν’ η ιδέα!

«Κι αν κλέβοντας τον Βλαβιανό, κλέψουμε κάποιον άλλο
που έκλεψε ο Βλαβιανός, δεν θα ’ναι αδικία;»
Ω, δεν το είχα αυτό σκεφτεί! Άσ’ το να πάει στο διάλο –
δεν κλέβεται ο Βλαβιανός, αυτή ’ν’ η μαλακία!

20.6.2020

Το ζήτημα της λογοκλοπής στη Βουλή – Παραίτηση Βλαβιανού από την Εταιρεία Συγγραφέων

plagiarism

 

 

 

 

 

 

Το Νέο Πλανόδιον λυπάται πολύ που τις τελευταίες ημέρες τείνει να γίνει μονοθεματικό και οι τακτικές μας αναρτήσεις καθυστερούν. Όμως οι εξελίξεις στο σκάνδαλο της λογοκλοπής είναι ραγδαίες, και με τον «μεγάλο» Τύπο φιμωμένο, ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας και ενημέρωσης είναι ακριβώς τα ανεξάρτητα περιοδικά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Χθες είχαμε μια σημαντική εξέλιξη. Τρία μέλη της Βουλής των Ελλήνων κατέθεσαν επίκαιρες ερωτήσεις προς τους υπουργούς Παιδείας, Πολιτισμού και Δικαιοσύνης για το ζήτημα, επικαλούμενοι ακριβώς την κοινή Ανοιχτή μας Επιστολή των 30 περιοδικών, ιδρυμάτων και ενώσεων. (Βλ. στο τέλος παραπομπές.) Πολύ σύντομα η κ. Μενδώνη, η κ. Κεραμέως και ο κ. Τσιάρας θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις στο Κοινοβούλιο για την υπόθεση Σταμάτη, την υπόθεση Βλαβιανού και γενικά για την θεσμική ατιμωρησία των λογοκλόπων στη χώρα. Θα παρακολουθήσουμε πολύ προσεκτικά τις τοποθετήσεις τους.

Χθες επίσης η Εταιρεία Συγγραφέων κυκλοφόρησε ένα κατάπτυστο κείμενο όπου εμμέσως πλην σαφώς προειδοποιούνται όχι οι καταγγελλόμενοι, αλλά οι καταγγέλλοντες-μέλη της Εταιρείας ότι θα διαγραφούν επειδή αντιδρούν στη συγκάλυψη!! Μας φαίνεται αδιανόητο ότι ένα τέτοιο κείμενο, που είναι και νομικώς επίμεμπτο, συνυπογράφεται από τα αξιότιμα μέλη του ΔΣ της Εταιρείας. Και εδώ, σύντομα θα κληθούν όλοι να πάρουν θέση. [1]

Έχουμε ανοίξει έναν οχετό, αγαπητοί φίλοι, του οποίου οι τερατώδεις διαστάσεις ακόμη και τώρα μάς διαφεύγουν. Τις μέρες αυτές, εμείς της Πρωτοβουλίας κατά της Λογοκλοπής είδαμε φίλους και συνεργάτες μας προσωπικούς να «δελεάζονται» παντοιοτρόπως ή και να εκβιάζονται ευθέως ώστε να μας στρέψουν την πλάτη. Όπως έγραφε χθες ο Γιάννης Πατίλης στο Ιστολόγιό του, όπως γράφει σήμερα ο Γιώργος Μπλάνας εδώ σε μας, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που δεν ορρωδούν προ ουδενός.

Στο μεταξύ η Ανοιχτή Επιστολή μας συνεχίζει την πορεία της. Σήμερα την αναδημοσιεύουν το Ποιείν και το περιοδικό Πρόταγμα – Πολιτική ομάδα για την Αυτονομία, φορείς που και οι δύο έχουν δώσει αγώνα εδώ και χρόνια κατά της λογοκλοπής. Τους ευχαριστούμε.

ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ

[1] Παραθέτουμε το κείμενό της Εταιρείας Συγγραφέων που κυκλοφόρησε χθες αλληλογραφικά. Έως τώρα δεν έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Εταιρείας.

Το έργο των συγγραφέων και η προσφορά τους κρίνονται από τους αναγνώστες τους

Η Εταιρεία Συγγραφέων έχει ηλεκτρονική και ταχυδρομική διεύθυνση, όπου απευθύνονται όσοι πράγματι επιθυμούν να επικοινωνήσουν μαζί της. Κάποιοι επέλεξαν να την εγκαλέσουν πριν επικοινωνήσουν μαζί της.

Το καταστατικό της Εταιρείας Συγγραφέων προβλέπει δυνατότητα αποβολής με απόφαση του Δ.Σ., αν μέλος της Εταιρείας ενεργεί εκ προθέσεως αντίθετα προς τους σκοπούς της ή αμελεί τις υποχρεώσεις του.

Για σοβαρά θέματα, προηγείται εξέτασή τους από το ανώτατο όργανο της Εταιρείας, τη Γενική Συνέλευση, που αποφαίνεται παίρνοντας υπόψη στοιχεία που έχουν κατατεθεί από όλες τις πλευρές.

Ως μείζων φορέας προάσπισης της ελευθερίας του λόγου, η Εταιρεία Συγγραφέων θεωρεί ότι το έργο των συγγραφέων και γενικότερα η προσφορά τους κρίνονται διαρκώς από τους αναγνώστες τους.

Το Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων
29 Ιουνίου 2020

Είναι αδιανόητο ότι το ΔΣ της Εταιρείας Συγγραφέων παρουσιάζεται εδώ να αγνοεί το Καταστατικό της! Αντιγράφουμε επί λέξει (υπογραμμίζοντας):
~~
ΑΡΘΡΟ 10
Αποβολή:
~
1)    Τακτικό μέλος της Εταιρείας αποβάλλεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, η οποία του κοινοποιείται, εφόσον: 
   
α) Ενεργεί εκ προθέσεως αντίθετα προς τους σκοπούς της Εταιρείας.
β) Παραβιάζει τους όρους του Καταστατικού.
γ) Προβαίνει σε ενέργειες, κατά τις οποίες χρησιμοποιεί αυθαίρετα το όνομα της Εταιρείας.
δ) Κατηγορείται για λογοκλοπία που έχει αποδειχθεί.
ε) Παρακωλύει συστηματικά τη διεξαγωγή των Γενικών Συνελεύσεων και των εκδηλώσεων της Εταιρείας.

στ) Απουσιάζει αδικαιολόγητα από τρεις συνεχείς Γενικές Συνελεύσεις.
ζ) Οφείλει συνδρομές, όπως ορίζει το άρθρο 9.
~
Ώστε ούτε οι «αναγνώστες», ούτε η «Γενική Συνέλευση» είναι οι αρμόδιοι να κρίνουν, όπως ισχυρίζεται η διοίκηση της Εταιρείας. Βάσει καταστατικού, το ΔΣ της Εταιρείας είναι το όργανο που οφείλει να αποφανθεί αφ’ ης στιγμής έχει εγερθεί ζήτημα και υπάρχει αποδεδειγμένη λογοκλοπή. Καθετί άλλο συνιστά παράλειψη καθήκοντος και αρνησιδικία, δηλαδή συγκάλυψη.

 

ΕΠΙ ΤΟΥ… ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ, Τετάρτη 1.7.2020, 14.00

Όταν το καράβι βουλιάζει, τα ποντίκια πρώτα το εγκαταλείπουν!

Μόλις τώρα έγινε γνωστή η μελοδραματική παραίτηση του Βλαβιανού από την Εταιρεία Συγγραφέων. Η υστεροβουλία της παραίτησης είναι διάφανη. Με απόπειρα συγκάλυψης της απάτης έχουμε να κάνουμε, όπως λέει και ο Ντ. Σιώτης. Νομίζει ότι αν δεν έχει την ιδιότητα του μέλους, θα πάψει η πίεση προς το ΔΣ της Εταιρείας ώστε να ελέγξει τις πράξεις του.

Ε, κάνει πολύ μεγάλο λάθος!

Όχι μόνο επειδή υπήρξε μέλος κατά τη στιγμή της δημοσίευσης των έργων «του», άρα η Εταιρεία αναδρομικώς υποχρεούται ηθικά και καταστατικά να τον ελέγξει. Ειδάλλως ο κάθε λογοκλόπος μπορεί να δηλώνει συγγραφέας καλυπτόμενος από την Εταιρεία και στο τέλος όταν η κατάσταση ζορίσει να παίρνει το καπελάκι του παριστάνοντας από πάνω και τον διωκόμενο! Το ΔΣ πρέπει να κρίνει τα τεκμήρια και να αποφανθεί επισήμως για τις καταγγελίες.

Αλλά και επειδή το απόστημα πλέον άνοιξε, είναι και άλλοι μαζί του που τον συναγωνίζονται στο όργιο της… «διακειμενικότητας» και είμαστε μόλις στην αρχή.

Η λογοκλοπή δεν είναι χαριτωμένο χόμπυ, παραξενιά μερικών λοξών. Είναι απάτη. Οι λογοκλόποι θα λογοδοτήσουν.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ