Λογοκλοπή:

Ἡ ὁρατὴ κορυφὴ ἑνὸς παγόβουνου

βαθειᾶς πολιτιστικῆς παρακμῆς

ΕΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΥΝΤΟΝ «ἡ ἰ­δι­ο­κτη­σί­α εἶ­ναι κλο­πή», μὲ συ­νέ­πεια ἡ ἀν­τεκ­δι­κη­τι­κὴ ὑ­πε­ξαί­ρε­ση ἑ­νὸς πράγ­μα­τος τρί­του ἀ­πὸ ἐ­κεῖ­νον ποὺ ἀ­δί­κως τὸ στε­ρή­θη­κε, νὰ εἶ­ναι μιὰ πρά­ξη ἀ­πο­κα­τά­στα­σης κοι­νω­νι­κῆς δι­και­ο­σύ­νης ποὺ ἀ­κού­ει στὸ ὄ­μορ­φο καὶ ἐμ­πνευ­στι­κὸ ὄ­νο­μα ἀ­παλ­λο­τρί­ω­ση, ἡ πα­ρου­σί­α­ση τῆς ‘με­τά­φρα­ση­ς’ τοῦ ποι­ή­μα­τος ἑ­νὸς τρί­του ὡς δι­κοῦ σου, σύμ­φω­να μὲ τὶς πλέ­ον ἐ­ξε­λιγ­μέ­νες ποι­η­τι­κὲς θε­ω­ρί­ες(*) εἶ­ναι ἕ­να κα­θό­λα νό­μι­μο πνευ­μα­τι­κὸ προ­ϊ­ὸν ποὺ σοῦ ἀ­νή­κει ἀ­πο­λύ­τως, ποὺ μπο­ρεῖς ὑ­πε­ρη­φά­νως νὰ τὸ κυ­κλο­φο­ρεῖς κά­τω ἀ­πὸ τὸ ὄ­νο­μά σου, καί, φυ­σι­κά, ὅ­ταν ἔρ­θει ἡ ὥ­ρα ἡ κα­λὴ νὰ κρα­τι­κο­βρα­βεύ­ε­σαι γι’ αὐ­τό! Ἐ­δῶ δὲν ὑ­πάρ­χει κὰν κλο­πή! Ὑ­πάρ­χει μό­νον Πνευ­μα­τι­κὴ Ἰ­δ­ι­ο­κτη­σία, Δό­ξα καί, ἐ­νί­οτε (ἂν σοῦ κά­τσει βρα­βεῖο) Χρῆμα!

       Ἐ­ὰν θέ­λου­με νὰ εἴ­μα­στε ὄ­χι μό­νον πλή­ρως ἐκ­συγ­χρο­νι­σμέ­νοι θε­ω­ρη­τι­κῶς, ἀλ­λὰ καὶ τί­μιοι μὲ τὸν ἑ­αυ­τό μας, θὰ ἔ­πρε­πε νὰ πα­ρα­δε­χθοῦ­με εὐ­θαρ­σῶς ὅ­τι λο­γο­κλο­πή στὴν ποί­η­ση εἶ­ναι ἀ­δύ­να­τος καὶ δὲν ὑ­πάρ­χει!