~.~

Αύγουστος

Ακυρώνουν για φέτος
τη ζωή που αξίζει
Μπορεί λέει του χρόνου.
Οι μεγάλες πλατείες
χαμηλώνουν τα φώτα
Οι ανύπαρκτες πόλεις.
Στο μπαλκόνι φυτεύεις
την πιο γήινη θλίψη
Μου μιλάς με το ζόρι.
Θα σου φέρω λουλούδια
την ημέρα της κρίσης
Θα σου γράψω τους στίχους.
Στις ειδήσεις χωρίζουν
τους φτωχούς και τους άλλους
Τους κρατούν στο φεγγάρι.
Τον πετούν από ύψος
για να πέφτει για ώρες
Τον κοιτάζουν στα μάτια.
Χειροκρότησε όσους
θα κλειδώσουν στους τοίχους
Θα θυμάσαι πώς μοιάζουν;
Να πατά περπατώντας
στις σωστές καταλήξεις
Αν δεν μείνει στο σπίτι.
Αν δεν μείνεις στο σπίτι
να μας ψάξεις στους δρόμους
Θα ξεσπάσει γαλήνη.

~.~

Ο αδύναμος κρίκος

Τους ζητούν να δουλεύουν
σε ακραίες συνθήκες
με τη γλώσσα στον πάγο
και τα μάτια ραμμένα.
Μας στραβώνουν τα φώτα
της λαμπρότερης μέρας
συνηθίζουμε πάντως
τη ζωή χωρίς ίσκιο.
Η ψυχή σου θα πάρει
μια περίεργη κλίση.

Στην απέραντη πόλη
με ιπτάμενους δίσκους
συλλαμβάνουν τους λίγους
που δεν έχουν πετρώσει.
Μετά γίνονται viral
οκτώ στάσεις του ύπνου
που οφείλεις να πάρεις
για να μοιάσεις στους άλλους.
Υπολόγιζε ότι
θα μας πιάσουν στο τέλος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΖΗΣ

~.~