Απολογισμός
Βαδίσαμε ωραία! Όπως αρμόζει
το βάδισμα σε συνετούς ανθρώπους
κάναμε πού και πού τον καραγκιόζη
όμως κρατήσαμε ένα ήθος, κάποιους τρόπους…
Ψηλά κρατώντας πάντα το κεφάλι
σκοντάφταμε σε λάσπες… σε γκρεμούς…
πέφταμε… σηκωνόμασταν… χαλάλι…
Φτάνει που υπέροχα βαδίσαμε, το ακούς;
Τι κι αν στον δρόμο χάθηκε η πορεία;
Τι κι αν μας πρόδωσε η πυξίδα κατά βάθος;
Τι κι αν πουλήσαμε κι εμείς στα εμπορεία;
Να λες βαδίσαμε υπέροχα… με πάθος…
Μονάχα που… στο τέλειωμα του δρόμου
κάτι έχει μείνει να πονά… να αγκυλώνει…
Και στο ‘χα πει δεν είναι αυτό το νούμερό μου
πάλι στενό πήγες και πήρες παντελόνι.
~.~
Εσύ θα λείπεις
Θα ‘ρθω μια μέρα σπίτι και θα λείπεις
θα φύγεις μόνη ή ένας ξένος θα σε πάρει;
Κι εγώ, θα είμαι για τους άλλους όλους τύποις
αδιάφορος κι ας μέσα έχω σαλτάρει…
Θα αναζητήσω στο σκοτάδι τη μορφή σου
μετά, τις όμορφες καμπύλες σου θα ψάξω
δεν θα τις βρω. Και θα ‘ναι αυτή η μη επαφή σου
λόγος να βγω τρελός στους δρόμους να φωνάξω.
Να φύγω τρέχοντας να πάω στα κανάλια
φωτογραφίες σου να μοιράζω και να κλαίω,
να λέω την έχασα, –την κλέψανε;–, είμαι χάλια,
όλο –την κλέψανε;– την έχασα να λέω…
Θα βγω στο ράδιο – δεν μπορεί κάποιος θ’ ακούσει
κάποιος θα έρθει να με βγάλει από το λούκι.
Θα πω: “το απόγευμα αργά, χθες στο Μαρούσι
χάθηκε –κλάπηκε;– μια μπλε V-Strom Suzuki…”
~.~
Αχέρων Κωκυτός Πυριφλεγέθοντας
Ζωή μουντή ζωή χωρίς ενδιαφέροντα
είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζεις.
Λέω να πάω για rafting στον Αχέροντα
για πείτε, ενδιαφέρεται κανείς;
Πολύ ωραία διαδρομή όμορφες κλίσεις
κλειστές στροφές κι απίστευτη πορεία,
υπάρχει βέβαια ένα θέμα –αν θα ζήσεις–
μα είναι ασήμαντο μπροστά στην εμπειρία…
Αχέρων – Κωκυτός – Πυριφλεγέθοντας.
Αυτό είναι tour μοναδικό να μην το χάσεις
Χωρίς χαρά –θρήνος φριχτός– τα πάντα καίγοντας
(σε έναν στίχο τρεις –ο πούστης!– μεταφράσεις)
Φεύγουμε απόγευμα –η βάρκα μπήκε εμβόλιμα–
βάσει προγράμματος ελπίζουμε το βράδυ
–αν δεν προκύψει στην πορεία κάποιο κώλυμα–
να κοιμηθούμε στους κοιτώνες μας στον Άδη.
Ζωή μουντή ζωή χωρίς ενδιαφέροντα
είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζεις
λέω να πάω για rafting στον Αχέροντα
αν την παλεύεις έλα να με βρεις…
~.~
Ο ξερόλας
Κάθε οικογένεια κάθε παρέα κάθε σπίτι
έχει –να δεις πως τονε λεν;– έναν ξερόλα
από την Θράκη βόρεια μέχρι κάτω την Κρήτη
υπάρχει κάποιος που τα ξέρει πάντα όλα
Πολιτική, Ιατρική, Κοινωνικά, ταινίες
Ψυχολογία, ερωτικά, διατροφή, Ιστορία
τραγούδι, τέχνες, μουσική, θέατρο, φιλοσοφίες
διά πάσα νόσο ειδικός και πάσα μαλακία
Δε θα μπορούσε –ασφαλώς– και το δικό μου σόι
να αποτελέσει εξαίρεση σε τούτο τον κανόνα
υπάρχει κάποιος ευφυής –ποιος Έκο ποιος Τολστόι–
εδώ μιλάμε έχουμε τον Γνώστη του Αιώνα
Τα πάντα ξέρει ο άτιμος! Όλα τα αναλύει
γιατί η γη είναι στρογγυλή πόσο πηδά ο ψύλλος
γιατί μυρίζει η πορδή ο ήλιος γιατί δύει
γιατί νιαουρίζει το γατί γιατί γαβγίζει ο σκύλος
Κι είναι μεγάλη μου χαρά και περηφάνεια επίσης
να κάθομαι απέναντι να ακούω να θαυμάζω
όλες αυτές τις φοβερές που κάνει αναλύσεις
και στον καθρέφτη άπειρες ώρες να τον κοιτάζω
~.~
Ρομαντικό δείπνο
Σε κοιτάζω στα μάτια και κλαίω
σε αγαπώ και σε θέλω πολύ
μια κουβέντα κακιά δεν σου λέω
γιατί ξέρω αυτό σε ενοχλεί
Καθισμένοι κι οι δυο στο τραπέζι
Ομορφούλα μου εσύ προκομμένη
με φατσούλα γλυκιά πετιμέζι
Και κορμί που νεκρούς ανασταίνει
Με κεριά, πορσελάνινα πιάτα
με χεράκια λεπτά και δραστήρια
μού προσφέρεις εσύ τη σαλάτα
κι εγώ βάζω κρασί στα ποτήρια
Τι έχεις φτιάξει μικρή μου για μένα!
–η καρδιά μου ανοιγμένη βεντάλια–
τόσα πιάτα ωραία, στολισμένα
Τα κοιτώ και μου τρέχουν τα σάλια
Σε κοιτάζω στα μάτια και κλαίω
Τρέχει η μύτη… σου πιάνω το χέρι
σε αγαπώ και γι αυτό δε σου λέω
πως γαμάς το φαΐ στο πιπέρι