ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ 2000-2020

Ποιά ἡ ποίηση τοῦ 21ου αἰώνα καὶ ποιοί οἱ ποιητές της; Χιλιάδες ποιητικὲς συλλογές, εἴτε τυπωμένες ἀπὸ ἐπώνυμους οἴκους εἴτε αὐτοεκδόσεις, ἑκατοντάδων ἢ καὶ χιλιάδων ποιητῶν ποὺ ἀναζητοῦν τὴν θέση τους στὴν Νεοελληνικὴ Λογοτεχνία. Τί μένει ὅμως καὶ τί περνάει ἀπὸ τὴν κρησάρα τῆς κριτικῆς; Τί ἐπιβιώνει –ἢ ἔστω, τί φαίνεται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει– στὴν μνήμη τῆς ἀναγνωστικῆς κοινότητας;

Ἀποπειρώμενο μιὰν ἀπάντηση στὰ παραπάνω, τὸ Νέο Πλανόδιον ἐγκαινιάζει τὴν ἑβδομαδιαία στήλη ‘‘Νέοι ποιητὲς ἑνὸς νέου αἰώνα. Διαρκὴς ποιητικὴ ἀνθολογία 2000-2020’’. Γιὰ διάστημα δύο ἐτῶν καὶ ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2019, θὰ ἀνθολογοῦμε κάθε ἑβδομάδα ἀπὸ ἕνα ἢ περισσότερα ποίηματα ἑνός/μιᾶς συγγραφέα, ποὺ θὰ πληροῦν δύο προϋποθέσεις: θὰ εἶναι α) δημοσιευμένα μετὰ τὸ 2000, καὶ β) γραμμένα ἀπὸ ποιήτριες ἢ ποιητὲς 45 ἐτῶν καὶ νεώτερους, γεννημένους δηλαδὴ ἀπὸ τό –σημαδιακό– 1974 καὶ ἑξῆς.

Τὰ ποιήματα θὰ παρατίθενται πολυτονισμένα, δίχως ὅμως ἄλλες παρεμβάσεις στὸ πρωτότυπο. Ἐπίσης, στὸ τέλος κάθε ἑξαμήνου θὰ δημοσιεύεται στὸν ἱστότοπο ὁ Θησαυρὸς Ἀναγνώσεων τῶν ἀνθολόγων μὲ τὴν μορφὴ ἀναλυτικοῦ καταλόγου, ὅπου καὶ θὰ καταγράφονται ὅλες οἱ ποιητικὲς συλλογὲς ποὺ εἴδαμε στὸ διάστημα αὐτό. Τὰ ποιήματα ποὺ θὰ προκύψουν στὸ πέρας τῆς διαρκοῦς αὐτῆς ἀνθολόγησης, συμπληρωμένα ἐνδεχομένως καὶ μὲ ἄλλα, θὰ ἀποτελέσουν τὸν κορμὸ μιᾶς ἔντυπης Ἐκλογῆς.

Οἱ σκοποὶ τοῦ ἐγχειρήματος, δύο: νὰ ἀναδείξουμε τὰ ἀξιανάγνωστα ποιήματα ποὺ γράφονται στὶς μέρες μας ἀπὸ νέους ποιητές· καὶ νὰ συμβάλλουμε στὴν ἐπόπτευση τῆς νεοελληνικῆς ποίησης τοῦ αἰώνα μας, μακριὰ ἀπὸ παρελκυστικὲς κατηγοριοποιήσεις, αἰσθητικὲς ἢ/καὶ ἰδεολογικές.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΔΑΣ

---

Μὲ δεδομένο τὸν τεράστιο ὄγκο τῆς τρέχουσας ποιητικῆς παραγωγῆς, ποὺ ξεπερνᾶ τοὺς 800 τίτλους ἐτησίως (813 γιὰ τὸ 2017, βάσει ἐπίσημων στοιχείων ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη), οἱ ἀνθολόγοι δὲν τρέφουν ψευδαισθήσεις ὅτι εἶναι σὲ θέση νὰ τὴν παρακολουθήσουν στὴν πληρότητά της. Ὑπόσχονται ὅμως νὰ ἐξετάσουν φιλότιμα ὅλα τὰ βιβλία ποὺ θὰ τεθοῦν ὑπ’ ὄψιν τους. Οἱ φίλοι νέοι ποιητὲς μποροῦν νὰ τὰ στέλνουν στὶς διευθύνσεις: Ἀγησιλάου 7, Ἡράκλειο Ἀττικῆς, 141-22 καὶ Ἁγ. Φανουρίου 2, Ζωγράφου, 157-72 [Μὲ τὴν ἔνδειξη: “Α.Β.Γ.-Α.Κ. γιὰ τὸ Ν.Π.” στὰ στοιχεῖα τοῦ παραλήπτη].

---

Γιῶργης Μακελάρης

(Ἀσκήσεις ἀποσυμπίεσης, Ἀθήνα, Μοτοκούζι, 2018)

Τσιγάρο ποίημα

Ἔχω ἁπλώσει μιὰ στρώση πάνω στὸ χαρτί
μιὰ ραχοκοκαλιὰ κλωνάρι.
Γέρνω τὴν πλάτη πίσω
τεντώνω σωθικὰ νὰ καταλάβουν.

Πὼς ἔρχεται ἡ στιγμὴ τῆς ἀνατάσεως.
Πὼς ἔρχεται ἡ στιγμὴ τῆς ἐπαφῆς.
Εἶμαι ἕτοιμος νὰ δεχτῶ τὴν μεγαλοσύνη.
Σᾶς λέω, ἕτοιμος νὰ σπάσω τὰ δεσμὰ
τοῦ γνωστοῦ χρόνου
τοῦ γνωστοῦ χώρου τὸν φράχτη.

Ἀργὰ βουτῶ τὸ χέρι στὸ ἱερὸ νηπενθές.

Κρυσταλλοποίηση στὸ φυλλάριο τῆς κορφῆς
ποὺ μιὰ φορὰ ἀγριοκάτσικο τὸ πέρασε στὸ στόμα
καὶ πῆρε τὰ ψηλὰ βουνά, ἀντάρτεψε.

Τώρα τὸ τρίβω ἁπαλὰ μὲ τ’ ἀκροδάχτυλα
νὰ δραπετεύσουν μυρωδιές, ποτάμια νὰ φουσκώσουν
καὶ πασπαλίζω τὴ Φαιά, στὴν κόλλα τὴ λευκή.

Τὸ ποῦρο ἀπόσταγμα τῆς νόησης νὰ χυθεῖ.

~.~

Ἤθελα νὰ πῶ κι ἐγὼ ἕνα ὄνειρο

Ἔβλεπα στὰ τελειώματα τοῦ ὕπνου
τὸ φούρναρη νὰ τραβὰ τὸν ἀνήφορο
μὲ τὴν ξύλινη χέρα του.

Στιγμάτιζε τὸ δρόμο ἀλεύρι
καθὼς ἐρχόταν εὐθὺς κατὰ πάνω μου.

Ἐρχόταν μὲ λύσσα κακιὰ
μέχρι ποὺ τοῦ ‘πα:

μὴν πλησιάζεις
θὰ σοῦ κολλήσω ἀδράνεια
δὲ θὰ φουσκώνουν τὰ ψωμιά
δὲ θὰ ἐμφανίζεται κανεὶς
ἀπ’ τὶς δικές σου φανουρόπιτες.

~.~

Μὴ μὲ ποτίζεις.
Ἀντέχω μὲ τὸ λίγο.
Ἔγινα κάκτος.

---

Ὁ Γιώργης Μακελάρης γεννήθηκε τὸ 1984 στὴν Ἀθήνα καὶ μεγάλωσε στὴ Νέα Ἰωνία Ἀττικῆς. Τὸ πρῶτο τοῦ ποιητικὸ βιβλίο, Ἀσκήσεις ἀποσυμπίεσης, κυκλοφόρησε τὸ 2018.